Participating

How can we ensure that everyone is included in Brussels?

Toegankelijke, niet-talige toolbox met universele, visuele symbolen voor organisaties en evenementen om heldere informatie en instructies te geven, bijv. vaste symbolen en pijlen met weg naar een concertzaal, de kassa, trappen of lift. Voor heel Brussel!

De VGC kan samen met bon een buddywerking organiseren voor mensen die bij bon een inburgeringstraject volgen. Zij krijgen een soort meter- of peter: iemand die al langer in Brussel woont, er een netwerk heeft en vertrouwd is met de stad. Deze buddy’s krijgen een goede omkadering, begeleiding, ondersteuning en vorming om zich erkend te voelen in deze rol.

- Inzetten op informatiedoorstroom ook via andere kanalen (vb FB pagina’s of whatsapp groepen van latino’s) Er zijn een aantal kanalen waar info over Brussel kan geplaatst worden (en zijn voorzieningen) en die op deze manier sneller bij een ‘gemeenschap’ geraken dan de klassieke kanalen).

Het Brussels Gewest, ‘Brussel’ is belangrijk als hoofdstad van België én Vlaanderen, van Europa en als unieke wereldstad omwille van haar grote diversiteit van culturen, generaties, gender, .... In Brussel is zowel veel macht en rijkdom geconcentreerd als miserie, ongelijkheid en armoede, maar ook creativiteit, solidariteit, vernieuwing, .... In die complexiteit (vaak ook chaos) blijft Brussel een relatief vredige stad. Een enorme uitdaging, want Brussel zou een voorbeeldfunctie kunnen betekenen voor haar inwoners en bezoekers, voor heel het land en de wereld. Iemand noemde Brussel ‘een moeilijk lief’. We zien Brussel graag, maar er is nog veel werk aan. Een droom? Al gaande zullen we verder de weg moeten leggen. Alle Brusselaars, ook zij die hier komen werken en consumeren, daarvan overtuigen en ze uitnodigen om dat mee te realiseren, daarvoor is om te beginnen verstaanbare, duidelijke, toegankelijke info en communicatie nodig. Een grote verscheidenheid van ‘participatieve’ communicatie wordt uitgebouwd. Iedereen wordt uitgenodigd actief mee te doen en krijgt daarvoor middelen (zoals folders, tekstjes om door te mailen, ...) voor eigen kring, straat, buurt, enz Naast natuurlijk de klassieke en vele andere en nieuwe (sociale) media.

De VGC zou een toegankelijkheidstoets kunnen ontwikkelen of laten ontwikkelen en zo organisaties stimuleren om meer te werken rond toegankelijkheid. Want het is vaak geen slechte wil, er is wel te weinig bewustzijn. Mensen met een beperking moeten zich immers net zoals iedereen kunnen verplaatsen en kunnen deelnemen aan het maatschappelijk leven.

Stimuleren van gevelplanten en mozaïektegels in het straatbeeld dankzij collectieve organisatie door de stad. Hanne V.

Een openbaar toegankelijke inventaris voorzien van alle leegstand in Brussel: zowel privé, bedrijf als overheidsgebouwen.Met vermelding sinds wanneer. Tegelijk een openbaar platform voorzien "hoe de Brusselaars" deze leegstand ingevuld willen zien. Chris B.

Het is soms zoeken naar een mogelijke activiteit als je full time werkt. Is het mogelijk een aanbod specifiek voor full time werkende mensen voor te stellen ? Nu moeten we alle aanbiedingen doorlopen om iets geschikt te vinden.

- Ziekenhuizen in Brussel geven info aan de ouders van kinderen met een beperking over voorzieningen voor personen met beperking (psychologisch, ondersteuning bij leren of andere, vrije tijd…) in beide landstalen of geven op zijn minst aan waar ze met vragen rond NL talige voorzieningen te-recht kunnen. - Gemeente geeft een ‘welkomstpakket’ mee, waarin ook organisaties die ondersteunen bij handicap vernoemd staan (NL en FR) of op zijn minst waar je terecht kan voor meer info rond NL talig net-werk. - Scholen buitengewoon onderwijs geven basispakket met info rond organisaties, psychologische hulp, kampen/stages, hulp bij leren voor de kinderen…standaard mee met de ouder, ongeacht of ze het vragen, ongeacht ze op de vraag ‘heb je deze info nodig’ ja of nee antwoorden. Vele ouders zitten met schaamte en zullen ‘nee’ antwoorden, terwijl ze wel de info zouden kunnen gebruiken en thuis hulpnummers zouden contacteren, moesten ze deze krijgen. De boodschap luidt dus: standaard meegeven en niet vragen! Dit om te vermijden dat ouders ‘ja, ik heb het’ gaan zeggen, terwijl dit in feite niet zo is. - Meer nood aan info over ‘stages’ en ‘vrije tijdsactivteiten’ waar mijn kind kan aan deelnemen (een gids? Via de post opsturen? Via ziekenhuis? Via de school?) Maggy

Meer basketbalvelden, openluchtconcerten en een zwemvijver. Félix D.

Er zijn bijna geen Nederlandstalige sportclubs. Hier zouden jongeren ook hun Nederlands kunnen oefenen buiten de school. Het bestaande sportaanbod in het Nederlands is ook te duur voor heel wat gezinnen.

De Meetladder Diversiteit gebruiken bij projectoproepen. In de criteria van een projectoproep kunnen een aantal criteria over diversiteit worden opgenomen. Zie: www.meetladderdiversiteit.be

Latere openingsuren voor de Brusselse musea op één avond per week. Guido H.

Gebruik maken van gemeenschappen binnen bv. moskeeën, kerken, organisaties, om de verschillende manieren van participatie en initiatieven kenbaar te maken maar ook via deze gemeenschappen activiteiten op te zetten ism VGC om het Brusselse aanbod te versterken.

Er is nood aan meer heldere en begrijpbare informatie en instructies voor burgers, ongeacht hun moedertaal, mentale beperking of taalniveau (pictogrammen, eenvoudig taalgebruik). Iedereen moet bijv. kunnen begrijpen wat een bepaald evenement juist is en of het ook voor hem of haar toegankelijk zal zijn. Iedereen moet bijv. kunnen begrijpen wat hij of zij moet doen om met papierwerk in orde te zijn.

“il y a plusieurs communes qui font des évenements très chouette, comme ‘Festival de la lumière’ à Schaarbeek ou le ‘festival de l’Italie’ à Ixelles. Mais ce n’est pas le cas dans toutes les communes”. Het zou leuk zijn moest elke gemeente in Brussel 1x per jaar zo’n cultureel evenement opzetten voor zijn inwoners.

Om het welzijn van alle Brusselaars te verbeteren zou er rekening gehouden kunnen worden met de wens van moslimvrouwen. Vb: een paar uur per week alleen voor de vrouwelijke sporters.

Twee of drie autoloze zondagen per jaar. Fietser en voetganger zijn koning(in). Hannelore M.

Op dit ogenblik investeren zowel de Franse gemeenschap, Vlaamse Gemeenschap en de gemeenten zelf in infrastructuur en materiaal. Maar meestal leidt dit tot vaak minderwaardige polyvalente zalen op gemeentelijk niveau. Waarom niet beter samenwerken op dit gebied. Alles delen en ipv meerdere polyvalente zalen, kiezen voor uitmuntende gespecialiseerde zalen.

Een ontmoetingsplaats voor Nederlandstalige ouderen. Simone D.

Fietskoeriers: Fietswerkplaatsen/repair café. Kevin S.

Nieuwe inwoners van Brussel zouden automatisch informatie moeten krijgen over het leven in de stad. Bijvoorbeeld door jaarlijks een geüpdatete ideeën/activiteitengids te sturen naar elke inwoner van Brussel. Je zou inwoners hun interesses kunnen verzamelen door digitale enquêtes te versturen. Op basis van hun voorkeuren kan je hen dan gerichte info bezorgen, eventueel via een app.

Jullie promoten het fietsen voor mensen met een bescheiden inkomen die het al moeilijk hebben om rond te komen. Waarvan meer dan de helft aan huur en energiekosten gaat, is het onmogelijk om een deftige fiets te kopen. Dat kost al gauw serieus aantal x honderden euro's. Dat de stad Brussel of het Gewest een groep aankoop doet, de mensen die een fiets willen daarop intekenen en de kostprijs afbetalen aan de stad of het gewest. Je zal misschien zeggen: wat als men niet meer betaalt?Wel, dat het maandelijks bedrag afhankelijk van het inkomen rechtstreeks bij de bron wordt afgehouden: OCMW, Mutualieit, enz...

Er wordt heel veel georganiseerd voor gezinnen (Huis van het Kind, Solidariteit voor het Gezin, ... ), maar dit aanbod is dit niet herkenbaar voor alle families. Hebben ze het gevoel dat ze ook bij deze diensten terecht kunnen? (Betreedbaarheid)