Getting together

How can we get together more often in Brussels?

Sint-Gorikspleintje-vol-terrasjesvolk uitlaat- en dus autovrij. Kristof B.

A la het Australische systeem, op openbare plaatsen elektrische barbecues installeren die gebruikt kan worden door iedereen.

Het Flageyplein is momenteel een heel grote lege vlakte. Praktisch voor de markt maar heel onaangenaam gedurende alle andere dagen. Men zou ik het midden van het plein een vierzijdige “kiosk” kunnen plaatsen en elke zijde zou een ontmoetingsfunctie hebben. Een wijnbar, een tapasbar, enz. De “kiosk” zou op de dagen waar de markt niet aanwezig is, leven blazen in het midden van het plein en tijdens de markt gewoon gesloten blijven.

Ik denk eerlijk gezegd dat Openbaar Vervoer gratis dient te zijn en betaald moet worden met belastingen waarbij de grootste schouders de zwaarste lasten moeten dragen. Het persoonlijk vervoer voor minder mobiele mensen dient beter uitgebouwd te worden. Nu zijn er amper of geen chauffeurs, vaak vrijwilligers, voor mindervaliden. En dit ook voor vrije tijd activiteiten! Een taxi of Uber is bijzonder duur als men naar Leuven of Antwerpen wilt gaan zonder het openbaar vervoet te nemen als dat te vermoeiend of te moeilijk is. Zieken en oudere mensen zijn zo de pineut als ze geen netwerk hebben waarin iemand een wagen heeft en hen wilt brengen. Ik zie ook amper oudere mensen op de bussen en in de trams. In tegenstelling tot in Stockholm bijvoorbeeld waar veel ouderen nog de bus nemen. Omdat het daar kan. Er is daar plaats in de bus. De bus helt aan de zijkant tot op het trottoir waardoor deze mensen beter kunnen opstappen. De chauffeur start pas als iedereen zit. Belletjes overal.

De VGC zou ontmoetingen tussen buren kunnen bevorderen. Brussel is een stad die veel mooie parken en openbare plekjes heeft om vergaderingen te houden. Zodra de regering de maatregelen tegen het corona heeft versoepeld, zouden buren vaker kleine meetups kunnen doen. Bijvoorbeeld voor een kopje koffie of thee en iets babbelen. Het is belangrijk om je buren te ontmoeten, want dat helpt natuurlijk om onterechte vooroordelen aan te pakken en om een sterke sociale weefsel in te stellen.

Er zijn veel co-working ruimtes in Brussel maar hier betaal je steeds veel geld voor. Voor jongeren is dit daarom geen optie. Nochtans een zeer nuttige ontmoetingsplek.

Vandaag wordt de Europa Esplanade enkel gebruikt op zondagen voor de Zuidmarkt. Nochtans is deze plaats heel vaak de eerste ontmoetingsplaats van mensen met Brussel. Zeker omwille van de strategische plaats van het Brussel Zuid station, waar treinen vanuit gans Europa (en België) samenkomen. Laat deze Esplanade een prachtige eerste indruk zijn van wat Brussel te bieden heeft met enkele pop-up stores (resto, bar, BX promotion...), in een groene en stijlvolle omgeving (waarom niet met wat kunst). De Esplanade kan dé toegangspoort worden en via de Stalingradslaan in éen ruk leiden naar het historische centrum. Op dit moment is de Esplanade een verlaten, grijze ader waar niemand naar omziet en zo snel mogelijk achter zich wil laten. Welaan, laten we dit veranderen en laat deze Esplanade de start van de betovering zijn die de bezoekers van deze fantastische stad verdienen.

Bekijk ontmoeting vanuit de ogen van de Brusselaars: die denken niet in hokjes of gemeenschappen, ze gaan waar ze het gezellig en interessant vinden, daar waar hun vrienden bijeenkomen. Denk daarom over de gemeenschappen heen (NL vs FR, internationale gemeenschap..). Brussel is heel internationaal en deze internationaliteit is een kracht. Mensen die naar hier komen voor hun studies of job, kennen weinig mensen en zijn op zoek naar een toffe gemeenschap, a sense of home and belonging. Laten we zeker ook oog hebben voor deze groep.

Veel kleinere buurtparken hebben een groot onbenut potentieel. parken zijn niet altijd even goed onderhouden en de biodiversiteit in parken is vaak zeer pover. rond kleine buurtparken kunnen makkelijk wijkcomités opgestart worden die mee instaan voor het onderhoud en het opkrikken van de biodiversiteit in parken. Parken zouden plaatsen moeten zijn waar standaard aan buurtcompostering gedaan wordt en waar cursussen urban farming en dergelijke doorgaan. Maar ook de bredere openbare ruimte kan een goede ontmoetingsplaats zijn. Ik denk vooral aan voetpaden die beter ingezet worden. Waar buurtbewoners aangemoedigd worden om banken voor hun woning te zetten zodat ze er een praatje kunnen maken met buren en het aangemoedigd wordt om op en rond voetpaden samen met de buurt de straten aan te planten.

Het De Broeckère plein werd onlangs gerenoveerd... en volbekleed met steen. Dit geld ook voor het pleintje voor de Beurs. Grijs, saai, hard, zonder zelfs één boompje. Nochtans zijn de baten van groen en natuur ondertussen welbekend in steden. Het maakt ze aantrekkelijker, creëert ontmoetingsruimtes, brengt zuurstof in de stad, dempt de warmte, voorziet schaduwplekken in tijden van hitte en vangt water op in tijden van wateroverlast. Vergroening is nodig op onze verharde Brusselse pleinten en avenues. Het maakt de stad mooier en klimaatrobuust. Als we dan toch gaan ingrijpen in de publieke ruimte, laten we op zijn minst een paar bomen planten, toch?

Waar ik al een tijdje mee in mijn hoofd zit, een bar/café waar verschillende activiteiten aangeboden worden: Café: Je kan er gewoon een kopje koffie, thee of iets anders komen drinken. Verhaalbar: Er worden verhalen voorgelezen voor kinderen (en volwassenen) op verschillende voorleesmomenten. Spelavonden: Groepjes komen samen om een gezelschapsspel (of meerdere) te spelen. Filmavonden: 1 keer per week wordt een film geprojecteerd op groot scherm met erna een bespreking. Omnitheek: Gezelschapsspellen, boeken en speelgoed kunnen ter plaatse gebruikt worden of worden uitgeleend. (of gekocht) De activiteiten zouden in de eerste plaats in het Nederlands zijn, een deel van mijn frustratie in Brussel is het gebrek aan goed Nederlands(-talig materiaal). Wat ik hier als positief in zie: Spelend leren, Nederlands oefenen, eenzaamheid bestrijden, bevordert de sociale cohesie. Drukke ouders kunnen hun kinderen een tijdje kwijt. Culturele input. Kansarme gezinnen hebben toegang tot materiaal.

Een eentalige politieagent snauwt je toe dat hij geen Nederlands begrijpt, niet gehinderd door enige vorm van gêne of wellevendheid tegenover de burger, die meestal ondergaat. Steeds meer Brusselaars doorlopen het Nederlandstalig onderwijs. Waarom zo weinig Nederlandstalige assertiviteit in Brussel ? De VGC zou via het onderwijs daaraan kunnen werken : wat betekent burgerzin in het contact met de overheid in een officieel tweetalige stad ? Wat betekent het voor de burger en wat betekent het voor de overheidsdienaar ? Wat mogen we verwachten en eisen ? In Bruzz is er nog nauwelijks iets te merken van deze realiteit, nochtans de essentie van de Vlaamse aanwezigheid in Brussel. De opinie-en brievenrubrieken heeft men afgevoerd. De kosmopolitische culturele jongerenscène domineert nu het imago van Bruzz. Alsof we enkel mogen aanwezig zijn als we ons uitsloven voor de anderstaligen.

In leegstaande gebouwen van de stad zoals loodsen of fabrieksgebouwen elkaar ontmoeten en creëren. De gebouwen ombouwen tot een plek waar kleinen ateliers aanwezig kunnen zijn voor beginnende ondernemers (pop-up stores etc). Kleine start-up bedrijfjes waar aan up-cycling kan gedaan worden, een koffiebar, een broodjesbar, eigengemaakte kleding, een boer met kleine tuin en dieren … in een aangename ruimte waar ook plaats is om elkaar te ontmoeten.

Ondanks sociale media, wordt er weinig gesproken. Er wordt weinig gepraat en nog minder geluisterd. En nu met Corona zullen veel mensen geisoleerd geraken. Een telefoonlijn waar je gratis naar kan bellen om je verhaal te doen. Ik weet 106 Tele-Onthaal bestaat, maar het hoeft niet zozeer om moeilijkheden te bespreken gaan. Maar gewoon, een praatje. Daarentegen, de luisteraar mag een opleiding genoten hebben om actief te luisteren. Een training? Alhoewel sommigen van nature of door hun opvoeding die gave hebben. Maar twintig jaar geleden hoorde ik zoveel spreken over psychologen die niet aan de bak geraakten of jonge dokters met lege wachtzalen? Loop ik achter? Is dat nu anders? Misschien zit daar talent bij? Tegen betaling mag dat ook zijn vind ik, vanuit de overheid of door de babbelaar. Want een luisterend oor is luxe vandaag de dag. Een goed gesprek is zeldzaam. Alle psychiaters zijn benomen. Misschien best ook de numerus clausus afschaffen voor de aspirant dokters en psychologen.

Het dienstencentrum ‘Het Anker’ organiseerde vorig jaar bezoeken aan initiatieven, werkzaam in de buurt. Zo bezochten wij met enkele ouderen op een middag het jeugdhuis Chicago en gingen wij achteraf met enkelen naar een publiek ‘iftarfeest’ georganiseerd door de jongeren van het jeugdhuis samen met een school in de buurt. Sindsdien ontmoet ik af en toe nieuwe mensen op straat, die we daar gezien hebben, Voor ik in de wijk woonde was ik ook actief bij de hongerstakingen van mensen zonder papieren in de Begijnhofkerk, en dit als syndicalist. Nu nog herkennen mij mensen van toen, die in de buurt wonen.Wanneer nu eens de vele initiatieven in de buurt regelmatig andere groepen en individuen uit de buurt zouden uitnodigen om mekaar te ontmoeten en van gedachten te wisselen. En dat zo lijsten zouden opgemaakt worden en uitgewisseld. De KVS de buurt(organisaties) eens kunnen samenbrengen.

Vakantie mogelijkheden in eigen stad, wegens corona. Van 1 juli tot en met 30 september. In vier plekken in Brussel: tussen het kanaal van 1000 Brussel en Tour & Taxi. In Laken, dichtbij de Atomium. In Ter Kamerenbos en in Anderlecht (aan het kanaal achter de IKEA tot aan Van Paepsembrug) foodtrucks of guinguettes met meer dan pizza’s en hamburgers, wel met smaken van de vier streken van de wereld Afro-Caraíbische Belgo-Westerse Indo-Asiatische Magrijbeens-Oosterse Gratis strandstoelen, picknick banken, pootjesbaden, klimpiramide en rolschaatsen parcours voorzien…

In onze multiculturele samenleving is het belangrijk om echte ontmoetingen te organiseren, plaatsen waar iedereen zich welkom voelt en er ook echte uitwisseling kan zijn. Ook voor vele migranten is het soms moeilijk goed te functioneren in het multiculturele landschap dat Brussel rijk is. Niet iedereen is dat gewoon en vaak komen we uit veel minder multiculturele gebieden. “El vivir juntos en Bruselas, vivir con muchas culturas y nacionalidades no es facil para mucha gente” Sommige latinos voelen ook een vermeende soort ‘verstoting’ door de Belgen, vaak door een gebrek aan informatiedoorstroom.

Ontmoetingen voor cultuur zijn prima. Hier in Brussel is er overvloed aan culturele activiteiten zodat ontmoetingen met mensen goed verlopen. Te verkiezen boven pop, rock en al wat oppervlakkig is. Gabrielle M.

Laagdrempelige, gratis activiteiten waarbij mensen elkaar ontmoeten door samen te dansen of aan sport te doen. Een mooi voorbeeld van hoe dit kan is Swing Connects, een organisatie die nieuwkomers en vluchtelingen samenbrengt met andere Brusselaars door middel van (gratis) danslessen, gevolgd door een maaltijd. “This will keep us fit, will help us meet other people, and will bring us joy.”

Door kleine aanpassingen in de openbare ruimte kunnen plekken gecreëerd worden die uitnodigen tot ontmoeting: picknicktafels, banken, zithoekjes, …

Intergenerationele woonprojecten opstarten. Daar wonen zowel gezinnen met jonge kinderen, ouderen, studenten uit de zorgsector... Het cafetaria kan dienen als ontmoetingsplaats. Omer

Ruimte is schaars. Zeker in de stad. De overheid (VGC, maar ook Brusselse gemeenten) beschikt over heel wat patrimonium. Kan die opengesteld worden als gedeelde ruimte voor burgers en verenigingen? Kan dit een grondhouding worden van het beleid? Ondermeer sociaal-cultureel werk en amateurkunsten zouden zeer dankbaar zijn.

Organise young people, and old as well in volunteer in participatory activities. Educational, recreative, artis-tic, sportive. Give a group of people with a certain interest to produce their own product/output/activity, with the guide of a professional and the support of an institution. People just need to be together and make things happen! Kled K.

Gratis koffiebusje en praten met politie. Verschillende generaties samenbrengen in een zaal. Drank en eten aan democratische prijzen. Meer gratis winkels. Elke gemeente een givebox. Marie Luce D.