Getting together

How can we get together more often in Brussels?

Op school en binnen de jeugdwerkingen moet er heel sterk ingezet worden op het leren samen leven en samen doen. Ieder heeft zijn waardenkader, waarvoor begrip. Er moet echter wel een kader zijn dat voor iedereen geldt.

Brussel heeft nood aan meer groene, publieke ontmoetingsplaatsen met een minimum aan recreatief aanbod dat generaties verbindt.

Met duizenden zijn ze, de Brusselse vrijwilligers die zich week na week inzetten voor een leefbare maatschappij. Zoveel passie en overgave verdient appreciatie.

Hier en daar genoot ik in andere steden van familievriendelijke cafés. In Brussel zijn er heel weinig en zijn ze telkens een groot succes. Zo'n groot succes dat ze overvol zitten en daardoor minder gezellig worden. In in sommige delen van Brussel zijn er helemaal geen familievriendelijke cafés, zoals in Laken, Jette, Ganshoren ... waar nochtans veel jonge gezinnen wonen. Wat bedoel ik met een familievriendelijk café? Voldoende ruimte voor kinderen die niet kunnen stilzitten, een speelhoekje, boeken en gezelschapsspelen voor groot en klein, een hoekje voor de buggy's, een verschoontafel, een hoekje waar je rustig borstvoeding kan geven, een menukaart met porties voor groot en klein, schappelijke prijzen... Altijd fijn als de kinderen bijvoorbeeld hun eigen verdieping hebben. Dan kunnen de volwassenen relatief rustig onder elkaar babbelen, niet midden van het gejoel en gestoei van hun kinderen. En nee, een kindermenu hoeft niet altijd spaghetti, chicken nuggets, frietjes ... te zijn.

- Babycafés waar ouders ervaringen kunnen uitwisselen -Koffiemomenten of conversatietafels ikv ouderbetrokkenheid

Buitenzwembaden, vijvers, eindelijk!! Doe er wat aan, er wordt al jaren over gepraat. Madelein P.

Eugène Plasky was a landscape painter. We would be surprised to see that the Avenue and the Square named after him is a car park. Let’s turn Square Plasky into a park where people can meet (incl.playground) and the roundabout into a place de rencontre/Ontmoetingszone so that restaurants and cafes can expand their terraces. And lets use the space between the trees of the avenue to create more green space and a cycling lane from Meiser to Jamblinne de Meux.

Taking the example for the Netherlands, where they created a world-wide series of encounters between seniors (focusing on those that are isolated and/or that live alone) with young citizens. Furthermore, the idea is to create long-lasting bonds, always accompanied by mediation with professionals, in which both parties voluntarily teach each other something and make each others' dream possible, eg. travelling to the coast. Lastly, the biggest aim of this is to break the gap between generations, end loneliness in elderly people but without forgetting to preserve their normal-life and routine stories of their numerous years because they must be preserved and sometimes are a real source of inspiration for the younger generations even if at first they might seem useless, borning and banal. This encounters could be recorded in order to keep a trace of it, further reflect on the encounters while doing the production and in order to share it with other people, eg. social media or public TV.

Leefbaarheid en samenleven gaan hand in hand: - Verbeteren en verdere uitbouw van de groene ruimtes - ontmoetingsplaatsen & rustpunten - De verscheidenheid van onze Brusselse bevolking gebruiken in een gezamenlijk project, via o.a. gemengde burgerparticipatie, gemeenschappelijke buurtfeesten,... Kleinschalig is daarbij best OK - Betrekken van de bevolking in de democratische besluitvorming van het Brussels gewest (bestaande succesvolle experimenten zoals de Italiaanse gemeente Torres)

Na de teruggave van het centrum aan voetgangers, waardoor de stad veel leefbaarder is geworden, is het nu tijd voor een 2e fase: het heropenen van de Zenne! Dit in 2030. Het project zal een wereldstunt zijn: het afbreken van de twee zwarte torens uit 1969 aan de Anspachlaan, de Philipstoren en het Muntcentrum, om er een weelderige tuin aan te leggen waar kinderen kunnen spelen terwijl hun (groot)ouders er rustig op een bankje kunnen zitten. De internationale pers zou vol lof spreken over de terugkomst van de allure die de eens zo chique laan in het begin van de 20e eeuw had. Vervolgens zou naast het nieuwe park een deel van de Zenne weer tevoorschijn moeten komen door het openbreken van de overwelving op de plaats waar nu de Philipstoren staat. De oude rivier zal het daglicht weer gaan zien en onderdeel van het park vormen, met daarbij een groene kade waarop mensen kunnen uitrusten en flaneren (net als Seoel in 2005 met het Cheonggyecheon-riviertje). Durft het stadsbestuur het aan?

De heraanleg van pleinen is enkel gericht op consumentisme en het organiseren van commerciële mega evenementen en dient niet zoals men het wil doen uitschijnen voor het welzijn van de bewoners. Daarom: meer bomen en meer gras i.p.v. piétonniers te plaveien met dure slecht geplaatste grauwe stenen die de piétons het gevoel geven door een toonzaal van graniet te wandelen. Munt, Flagey, Jourdan, Parvis, St-Géry, bakoven Brouckère en nu ook Beursplein (1 boom!): allen in hetzelfde grijze stenen bedje ziek. Voor park & plein met banken met rugleuning waar ook oude mensen zich kunnen verpozen moet de Brusselaar zich nog steeds verplaatsen naar de tijd van tiran-visionair Leopold II. Daarom: doe a.u.b. een grote inhaaloperatie en pas al die pleinen aan met meer groen en vooral bomen. Sloop afgedankte eigendommen en leg er parken aan. Wat zou het mooi geweest zijn als de parking 58 een park 20 was geworden met bomen, groen en kunst: een Kleine Zavel van de 21ste eeuw midden in de stad.

Het idee van Brussel 2000 opnieuw opnemen en aan de betere kunstenaars hier en daar ontwerpen vragen voor fonteinen. Water en kunst brengen mensen samen, plus, de stad bruist ervan! Luk L.

Urbanisten horen de wegbereiders naar de toekomst te zijn. Niets daarvan te merken in Brussel, waar deze ontwerpers blijkbaar nog nooit over klimaatopwarming gehoord hebben. 40° op de hernieuwde bakoven Brouckère, geen probleem: er staan 6 boompjes in een hoekje verstopt. De heraanleg van pleinen is enkel gericht op consumentisme en het organiseren van commerciële mega evenementen en dient niet zoals men het wil doen uitschijnen voor het welzijn van de bewoners. Daarom: meer bomen en meer gras i.p.v. piétonniers te plaveien met dure slecht geplaatste grauwe stenen die de piétons het gevoel geven door een toonzaal van graniet te wandelen. Munt, Flagey, Jourdan, Parvis, St-Géry, Brouckère en nu ook Beursplein (1 boom!): allen in hetzelfde grijze stenen bedje ziek. Voor park & plein met banken met rugleuning waar ook oude mensen zich kunnen verpozen moet de Brusselaar zich nog steeds verplaatsen naar de tijd van tiran-visionair Leopold II. Daarom: doe a.u.b. een grote inhaaloperatie en p

Het handelsaanbod is in sommige wijken zo eenzijdig dat men verplicht is uit te wijken naar naburige gemeente om zijn gading te vinden. Zo bv treft men in een straal van amper 200 meter rond bockstael 80 handelszaken aan (vis, vlees, bakkkerij, kapper ….) waarvan geen enkel met OOK een Belgisch/Brussels aanbod. Tal van onze buren gaan dus inkopen doen in Jette.

De coronatijden leren hoe belangrijk lokale publieke ruimte is. Buurtgroen (buurttuinen), zitplekken, ruimte voor fysiek (sport, beweging, spelen) en mentaal (lezen, drempelhangen, liggen), trage (en zachte) mobiliteit ... Hanne V.R.

Bijvoorbeeld door projecten met kinderen of jongeren in Woonzorgcentra. Goede praktijkvoorbeelden die al bestaan: Papy Boom (Molenbeek) van verpleger Youssef Kaddar, intergenerationele projecten van Labolobo (Jette)

Vandaag wordt de Europa Esplanade enkel gebruikt op zondagen voor de Zuidmarkt. Nochtans is deze plaats heel vaak de eerste ontmoetingsplaats van mensen met Brussel. Zeker omwille van de strategische plaats van het Brussel Zuid station, waar treinen vanuit gans Europa (en België) samenkomen. Laat deze Esplanade een prachtige eerste indruk zijn van wat Brussel te bieden heeft met enkele pop-up stores (resto, bar, BX promotion...), in een groene en stijlvolle omgeving (waarom niet met wat kunst). De Esplanade kan dé toegangspoort worden en via de Stalingradslaan in éen ruk leiden naar het historische centrum. Op dit moment is de Esplanade een verlaten, grijze ader waar niemand naar omziet en zo snel mogelijk achter zich wil laten. Welaan, laten we dit veranderen en laat deze Esplanade de start van de betovering zijn die de bezoekers van deze fantastische stad verdienen.

Brussel is niet denkbaar zonder muziek: Flagey, de Munt, de AB, Muziek Publique,de Sounds, Jazzclubs, Brossella, het Oogenblik, de Vaartkapoen, het conservatorium, muziekacademi fr/nl enz. Samen muziek maken is geweldig maar in een stad repeteren zonder dat je de buren zot maakt is niet evident. Daarom stel ik voor ondergrondse parkings om te bouwen tot repetitielokalen. Geen autoboxen maar geluids- dichte repetitieboxen met raampjes (die repetitie containers bestaan, ik heb ze in Italië gezien!) En in het midden komt het podium voor jamsessies en een bar! En het maakt niet uit of je saxofoon, djembé of klassieke zang oefent. Kan je je die zalige kruisbestuiving voorstellen? Niet langer sourdines en koptelefoons, niet langer op de muren kloppende buren maar eindelijk een repetitieruimte waar je je 100% kunt laten gaan! Eindelijk mogelijkheid om andere muzikanten en zangers (amateurs en gevorderden) te mogen ontmoeten. Muziek verbindt maar niet als je alleen in een kelder repeteert!

Een buurtkeuken voor mijn wijk. Een plek waar buurtbewoners gratis komen koken, een workshop volgen, elkaar ontmoeten,... Ruben V.

De A12 loopt feitelijk tot aan het kanaal. Hij snijdt daarbij het OLV-voorplein doormidden om dan onder de spoorweg te duiken. Een simpele ingraving en overkapping van die vierbaansweg tot achtyer de kerk en waarom niet ineens tot overzijde kanaal kan aan heel het plein en Koninginnelaan weer de grandeur schenken waarmee ze aangelegd werden. Is toch landmark in het koninklijk tracé. Dat zou resulteren in commercieel en sociaal leefbaar dorplsplein, inclusief museum epitaaf, crypte, toegang deel koninklijk domein, infobalie in het voormalig station...Zitbanken en werkende fonteinen nodig. Revalorisatie van de voetgangerstunnel Alban-Chambon inbegrepen. Doorsteek naar pocketpark De (koninklijk) Halte is reeds gepland. Wordt deel van groene wandeling langs Sint-Annadreef. Dit idee is op meerdere thema's toepasselijk trouwens.

Gratis koffiebusje en praten met politie. Verschillende generaties samenbrengen in een zaal. Drank en eten aan democratische prijzen. Meer gratis winkels. Elke gemeente een givebox. Marie Luce D.

Ik droom van een wijk(je) waarin je woont met je woons: "wijkwoonst". Waarin er geen zwakke bewoners zijn, want deze worden opgevangen en ondersteund. "wijkondersteuners" - "wijkouders": zij geven in de eerste plaats vertrouwen, een luisterend oor. Je kan er naar vluchten, zij verwijzen door, zij geven inzicht, informatie en advies. Zij staan je bij, wanneer je met Levensvragen zit. Geen EHBO-post, maar een EHBL-wijkpost. gratis, dag en nacht. De zwakke bewoner is m.i. de meest essentiële gewoner van de woonstwijk en het is deze die het algemeen welzijn ervan bepaalt en de wijk tot een "wijkwoonst" maakt. Ellen B.-H.

Sint-Gorikspleintje-vol-terrasjesvolk uitlaat- en dus autovrij. Kristof B.