Getting together

How can we get together more often in Brussels?

Online platform / App waar mensen die graag iets willen doen om de daklozen te helpen een bank of logeerbed, maaltijd of warme douche voor één of enkele nachten kunnen aanbieden. Op die manier kunnen we meer in contact treden met mensen in deze situatie en zou er een wederzijdse boeiende uitwisseling ontstaan. Ook zou het voor beide partijen het leefcomfort te verhogen, de dakloze zal aan zijn kant een betere lichamelijke verzorging hebben en minder gauw ziek worden en de gastheer/-vrouw voelt zich opgelucht om iets te kunnen betekenen in een probleem dat zich met de dag verergert. Praktisch gezien zijn er veel drempels, maar met de betrokkenheid van de juiste instanties zouden deze niet onoverkoombaar zijn.

Sommige buurten in de stad zijn somber en triest. De stad verdient meer kleur. In sommige buurten, bvb Yser, is er niets voor jongeren. Wij willen open plekken met wat natuur en jeugdhuizen.

I struggle to find an amazing rooftop terrace in summer to relax, unwind, enjoy healthy food / drinks and good music

Verbind KVS, Théâtre National en Kanal met het Noordstation via een groene as. Voetgangers en fietsen kunnen op een veilig manier genieten van een groene as, elkaar ontmoeten en in contact komen met de cultuurhuizen. De voetgangersbruggen zorgen voor iconische herkennispunten, die een uithangbord kunnen zijn voor cultuur en ontmoeting. De as die je cultuurroute kan vernoemen, geeft bekendheid voor de cultuurhuizen en verbeterd de leefkwaliteit voor de bewoners! Op de cultuurroute kunnen allerlei interactiemiddelen ingezet worden: zoals thematische ontmoetingsplekjes, speelplekjes, boekendeelkastjes, schaaktafels, ping-pongtafels, uitleg over voorstellingen, etc.

Intergenerationele woonprojecten opstarten. Daar wonen zowel gezinnen met jonge kinderen, ouderen, studenten uit de zorgsector... Het cafetaria kan dienen als ontmoetingsplaats. Omer

Laagdrempelige, gratis activiteiten waarbij mensen elkaar ontmoeten door samen te dansen of aan sport te doen. Een mooi voorbeeld van hoe dit kan is Swing Connects, een organisatie die nieuwkomers en vluchtelingen samenbrengt met andere Brusselaars door middel van (gratis) danslessen, gevolgd door een maaltijd. “This will keep us fit, will help us meet other people, and will bring us joy.”

The idea would be to create a public non-denomenational holy place open to all religions and belonging to none. It would be a spiritual space for private prayer, meditation, and silence for individuals of all faiths. an example is the Rothko Chapel in Houston,Texas: https://en.wikipedia.org/wiki/Rothko_Chapel It is a chapel built for no specific religion but sanctified by all. It is also a place for "international cultural, religious, and philosophical exchanges".

Niet alleen voor kinderen en jongeren, maar ook voor volwassenen sport aanwenden als ontmoetingskansen en hier actief op inzetten.

Op school en binnen de jeugdwerkingen moet er heel sterk ingezet worden op het leren samen leven en samen doen. Ieder heeft zijn waardenkader, waarvoor begrip. Er moet echter wel een kader zijn dat voor iedereen geldt.

Ontmoeting tussen groepen met verschillende achtergronden is belangrijk zodat we de meerwaarde van diversiteit leren kennen en uit die ontmoeting nieuwe creatieve ideeën te ontstaan. De infrastructuren van bijvoorbeeld de gemeenschapscentra zouden daarom door meer verschillende groepen gebruikt moeten kunnen worden. Ik stel voor om de subsidies afhankelijk te maken van het gebruik van ruimte door meer verschillende groepen en groepen met en meer diverse achtergrond.

Mijn idee is geïnspireerd op een combinatie van verschillende stadswijken die ik zelf heb leren kennen tijdens verschillende Europese citytrips en als een geweldig, rustgevend en kwaliteitsvol heb ervaren. Je moet het beschouwen als een mix van de Flutgarden in Berlijn, de Jardin del Turia in Valencia met snuifje la Seine beach de Paris of gewoonweg een 'ne goeie' sfeervolle Bxl Bad. Ik zou graag vanaf de Knal Centre Pompidou een stadspromenade willen maken gelijklopend met het water met drijvende winkels, publieke spaces, bars en restaurants langs een verlaagde kade tot aan de Dansaertstraat (of zelfs verder) om verschillende stadswijken te gaan verbinden met elkaar, maar waar je ook kunt ontsnappen aan het drukke stadsleven en tot rust kan komen.

Meer ontmoetingen tussen mensen die een andere dan de Belgische achtergrond hebben, ongeacht waar hun roots liggen, godsdienst of andere gewoonten. Is de enige manier om elkaar beter te begrijpen of leren te begrijpen. Nu zit en leeft iedereen op zijn eigen eiland. Indien dat blijft voortduren krijgt men "getto vorming" zoals in de stad waar ik vandaan kom. Bij mij is iedereen gelijk, we zijn allemaal mensen. Ik las hier een idee om het roken te verbieden op een terras ? Op sommige plaatsen vergeet men het roet, stikstof en andere schadelijke stoffen van het verkeer die dat uitstoot die voorbij het terras rijdt. Maar een sigaret roken zou niet meer mogen ? Ik vind het meer storend dat er 10 zitten te telefoneren met hun gsm op terras. Dat men zelfs geen deftig gesprek niet meer kan voeren door een kakofonie van gesprekken die anderen voeren.

Vooral in Brussel Centrum is er zo weinig gezellig groen met een bankje erbij. (Warandepark is drukbezocht, in de voetgangerszone zitten veel junkies / alcoholverslaafden / daklozen, ook aan Fontainas is het park drukbezocht, ...) De droom: Tuinstraatjes waar je fijn kan slenteren en het gezellig vertoeven is. In elke straat wat bomen en een bankje, waar je kan kletsen met buren. Gezellige en rustige kleine parkjes of openbare tuintjes, op wandelafstand voor iedereen.

In leegstaande gebouwen van de stad zoals loodsen of fabrieksgebouwen elkaar ontmoeten en creëren. De gebouwen ombouwen tot een plek waar kleinen ateliers aanwezig kunnen zijn voor beginnende ondernemers (pop-up stores etc). Kleine start-up bedrijfjes waar aan up-cycling kan gedaan worden, een koffiebar, een broodjesbar, eigengemaakte kleding, een boer met kleine tuin en dieren … in een aangename ruimte waar ook plaats is om elkaar te ontmoeten.

Gemeentes als Molenbeek zijn al zwaar bedeeld, maar andere buurten, waar ook veel kansarmoede is, maar die niet in de gebruikelijke 'gemeentes' vallen, komen momenteel veel te weinig in aanmerking. Ik woon in Laken, dichtbij een pleintje dat veel potentieel heeft, het is groen, veel kinderen spelen er, er is kans tot ontmoeten... Maar dit wordt sinds jaren geteisterd door drugsdealers en hangjongeren, die overigens niet uit de buurt komen, maar zo wel ontsnappen aan de sociale controle. Dit zorgt ervoor dat ouders hun kinderen niet meer buiten laten spelen, er overlast is etc. Waarom niet meer open en aanwezig jeugdwerk op deze plaatsen? De infrastructuur is er, nu nog geëngageerde organisaties en jeugdwerkers.

Ik droom van een wijk(je) waarin je woont met je woons: "wijkwoonst". Waarin er geen zwakke bewoners zijn, want deze worden opgevangen en ondersteund. "wijkondersteuners" - "wijkouders": zij geven in de eerste plaats vertrouwen, een luisterend oor. Je kan er naar vluchten, zij verwijzen door, zij geven inzicht, informatie en advies. Zij staan je bij, wanneer je met Levensvragen zit. Geen EHBO-post, maar een EHBL-wijkpost. gratis, dag en nacht. De zwakke bewoner is m.i. de meest essentiële gewoner van de woonstwijk en het is deze die het algemeen welzijn ervan bepaalt en de wijk tot een "wijkwoonst" maakt. Ellen B.-H.

Ik heb in verschillende dorpen/steden gewoond. En heb meermaals meegedaan aan een straatfeest in mijn eigen straat. In veel gevallen is er zo weinig contact met onze eigen buren, dat is spijtig want je buren goed kennen creert een gevoel van veiligheid en inclusiviteit. De straat wordt dan voor een dag afgesloten voor het verkeer en kinderen kunnen op straat spelen en iedereen komt samen en ontmoet elkaar. Er wordt zelfgemaakte soep of cake uitgedeeld en gepraat en gelachen. Het is de ideale moment om je buren te leren kennen, ook is de drempel voor de bewoners kleiner om mee te doen als het feest in hun eigen straat gebeurt dan ergens anders in de buurt. Het is belangrijk dat dit initiatief getrokken wordt door mensen van de straat, maar dat de gemeente eventueel wel kan helpen met signalisatie voor het afsluiten van de straat eventuele tafels en stoelen, een partytent. Ik zie dit vooral als iets dat kan gebeuren in kleinere straten in woonwijken.

Eén dag per jaar vieren buren samen feest in hun straat. Zo kunnen mensen hun buren beter leren kennen. Voor deze dag wordt Brussel een tweede keer per jaar autovrij gemaakt zodat er plaats is op straat om te feesten.

Sint-Gorikspleintje-vol-terrasjesvolk uitlaat- en dus autovrij. Kristof B.

Kortfilm voor jongeren over samen leven, integratie... Deze kan inspiratie geven en jongeren met elkaar laten ontmoeten. Na afloop de film bespreken en elkaar zo beter leren begrijpen. Ook intergenerationeel: op deze manier jongeren en ouderen elkaar laten ontmoeten. Victor

I am living in a building in Woluwe-Saint-Lambert where I do not know my neighbours. Brussels has a lot of parcs. We can organise in a parc a nice barbecue where we can meet and know our neighbours and have fun. Brussels have a lot of expats (as me) who are coming from different countries all over the world. They are carrying the traditions with them and it would be a great idea to share them with others. It could be a huge multicultural barbecue with dancing, eating and socialization. Thank you.

Het handelsaanbod is in sommige wijken zo eenzijdig dat men verplicht is uit te wijken naar naburige gemeente om zijn gading te vinden. Zo bv treft men in een straal van amper 200 meter rond bockstael 80 handelszaken aan (vis, vlees, bakkkerij, kapper ….) waarvan geen enkel met OOK een Belgisch/Brussels aanbod. Tal van onze buren gaan dus inkopen doen in Jette.

Faciliteren van ontmoeting (‘lotgenotencontact’) tussen ouders met kinderen met een beperking, over de grenzen van afkomst heen. Door de ontmoeting kunnen lotgenoten elkaar versterken en daarna ook andere ouders inspireren.

Being lonely in a new city is normal however the city can do things to lessen this feeling. When people present themselves at the communes they could be shown handouts, posters etc that indicate that there is a foundational network dedicated to helping them integrate with the city and those from their culture if possible. Another way might be for the commune to forward their info onto to higher authorities whose sole purpose is to help them make contact (if they wish) with people in similar situations or similar cultures. Expat communities etc.