Grandir

Comment chaque enfant peut-il devenir grand à Bruxelles ?

Veel ouders zoeken naar activiteiten, maar deze zijn vaak te duur of te ver of te georganiseerd. Een ‘open plaats’ waar kinderen elke weekend zich kunnen entertainen zou fantastisch zijn. De bestaande initiatieven geraken ook vaak niet bij het publiek die dit het meeste nodig heeft. Gaëlle

De tienduizenden mensen zonder wettig verblijf die in Brussel leven, bestaan ook uit vele gezinnen met kinderen. Opgroeien zonder wettig verblijf is een grote opgave, zowel voor kinderen maar evenzeer voor de ouders. Zij kunnen immers veelal niet de onbezorgde opvoeding bieden die kinderen zo hard nodig hebben. Enerzijds omwille van de stressvolle en onzekere situatie waarin ze leven, maar vooral door het structurele tekort aan financiële middelen om de kinderen te bieden wat ze nodig hebben. Zelfs wanneer het gaat over voeding, kleding of een stabiele woonst. De schoolgang van deze kinderen is bijgevolg ook niet zonder obstakels. De voortdurende stress over schoolfacturen en allerhande kosten voor activiteiten en eten bezorgt de gezinnen grote kopzorgen en straalt uit op het algemeen welzijn van de kinderen. Hier en daar zijn er echter ook goede praktijken gekend, maar dit is eerder afhankelijk van de bereidheid van bepaalde actoren of een affiniteit met het gezin. We stellen dan ook voor dat de VGC een uniform beleid uitwerkt ten aanzien van deze specifieke groep kinderen die erop toeziet dat alle kinderen gelijke ontwikkelingskansen krijgen. Dit kan door het voorzien in een schooltoelage, ook voor deze groep. Tegelijkertijd is het van belang om transversaal te werken tussen onderwijs, opvang, bibliotheken, cultuur, geestelijke gezondheidszorg, opvoedingsondersteuning en vrije tijd om een integrale benadering te voorzien. Een belangrijke sleutelfactor hierbij is het invoeren van een nultarief voor deelname aan het aanbod. Er dient hierbij ook rekening gehouden te worden met de digitale kloof van de doelgroep, aangezien niet iedereen toegang heeft tot computers, internet of een bankrekening.

Zelf heb ik geen tuin maar ik zou toch graag met mijn zoontje kunnen ravotten in het gras. Spijtig genoeg kan ik dat echter niet op een hygiënische manier in de parken vandaag. Het zijn vooral honden die er hun grote of kleine behoeften achterlaten die maken dat ik 'bevreesd' in het gras zit, lig of speel, en hoop dat de kleren niet in de wasmachine moeten... Het probleem is vooral te weinig hondenruimtes + parkreglementen die voorschrijven dat een hond altijd aan de lijn moet. Lijkt me zo goed als onmogelijk als je dan een energieke viervoeter in huis hebt... En dat maakt dat (bv 's morgens als er niemand is) heel wat honden worden 'vrijgelaten' in de parken. Mijn idee is: Kunnen we een paar perken in de parken aanduiden met bordjes als 'graag hond-vrij'? Dit zou zeker ook begrepen worden door de eigenaars (en daar kan je hun voor aanspreken) Boodschap dan: laat aub tenminste dit plekje voor zonnebaders en kids? Hieronder een plan van Josaphat. 1, 2 of 3 perken hond-vrij ? :)

We willen het vrijetijdsaanbod in Brussel verbreden (divers vb. sporten, creatief,…) & uitbreiden (groter aanbod). Voorbeeld van good practice: lees- en voetbalklasje op maandag (initiatief van papa op school, Nekkersdal stelt sportzaal, bib en vergaderzalen ter beschikking, juffen spreken kinderen aan) Voorbeeld van TADA: combinatie van verantwoordelijkheidszin, NL, beroepen voor kinderen, rolmodellen én voor volwassenen die ook burgerzin opnemen in nieuwe netwerken. Hoe? bouwstenen voor kwaliteit definiëren vb. NL trekker / geëngageerde vertrouwenspersoon, expliciete aandacht voor taal, expressie en ontspanning, kleine groep met individuele ondersteuning, selectie van deelnemers ifv noden ism leerkrachten, motivatie van kinderen afstemmen op aanbod, kwaliteitscriteria bepalen voor begeleiders.

Er zouden vrije plekken in de stad moeten zijn waar mensen hun talenten kunnen verkennen en ontplooien en elkaar ontmoeten. Samen muziek maken over alle culturen en leeftijden heen, bijvoorbeeld, een taal leren en oefenen, een ambacht leren, bijvoorbeeld houtbewerking, …. Op die plek zouden ‘experts’ aanwezig zijn, wiens hulp je kan inroepen en die die je kunnen begeleiden. Een beetje vergelijkbaar met een Repaircafé, waar je zonder afspraak naartoe kan om iets te laten repareren maar waar je ook gewoon mensen kan ontmoeten.

De kinderen van de koning met de Brusselse kinderen laten spelen in het park van Laken dat elke dag open is. Peter K.

Teaching the children how to play together! How to help the adults like their parents and family. How to help the oldsters, too! They need to study about the family culture! If they can love their family, they will love their social! They need to love what they are having!

Nog meer groen! Meer kinderspeelpleinen en vooral fietspaden die overal doorlopen! Geen stomme onderbrekingen. Opruimen van chaos van de deelsteps, enz ... Emanuel B.

Schoolstraten verplichten. Scholen op geschikte plaatsen bouwen of nog beter : renoveren. Emmy K.

Cultuur en kunst zijn heel duur en niet toegankelijk voor iedereen. Toegankelijkheid van de culturele activiteiten en meer kunst voor jongeren zal die meer bindingen en samenhorigheid geven met de samenleving.

Een speeltuin in de Barawijk en in de Kuregemwijk in Anderlecht. Sarah V.

Voor elk kind een plaats in het onderwijs en kinderopvang. Een plek voorzien voor elk kind voor zowel opvang, kleuterschool, lagere school en in het secundair. Pierre

Er zijn heel wat activiteiten voor kinderen (in open lucht), maar vaak op dezelfde plaatsen. Meer spreiding zou leuk zijn, zodat iedereen ervan kan profiteren.

Meer klimpiramides installeren in de stad. Een goede en veilig vervanging voor een klimboom. Tarmac parcours om te kunnen steppen of rolschaatsen.

Wat kunnen we doen en waar kunnen we uitgaan met de kinderen als het regent. In de korte dagen van de winter zijn er weinige keuzes. Meer overdekte speelpleinen is een goede oplossing.

De VGC-subsidies voor (her)aanleg van speeltuinen in de Brusselse scholen is al een mooi succesverhaal. Dit is erg belangrijk voor het welzijn van kinderen - er zou veel meer geld moeten vrijkomen hiervoor, en wellicht met een prioriteit voor scholen die ver van natuur liggen, zoals in het centrum en andere dichtbevolkte wijken. Erbij vragen dat de scholen de speeltuinen en -plaatsen vergroenen, niet met kunstgras maar wel met bomen en planten om zo de kinderen respect en liefde voor de natuur bij te leren. Meer 'groene' scholen dus, zoals bijv. 't Regenboogje in Etterbeek. Ook - waarom niet - geld voor vergroening van de schoolgebouwen? Vertikale tuinen, gevelplanten, bloemen. Veel mogelijkheden - geef graag incentiven ervoor! Vooral scholen in grijze, trieste straten zonder groen in de omgeving! Ga eens kijken in Scandinavië, hoe ze daar speeltuinen aanleggen. Heuvelige, avontuurlijke plekken, ook midden in het centrum van de steden. Het kan ook hier, Brussel!

Een ombudsman die via casussen ook de noden van jongeren kan detecteren.

'Ambassadeurs' van eigen leeftijd om jongeren die het moeilijker hebben met school te ondersteunen. Ook kan dit een ontmoetingsfunctie zijn. Dit kan eventueel via jeugdhuizen. Said

Méér kinderdagverblijven bevordert: - de algemene ontwikkeling en sociale vaardigheden; - de integratie van kinderen en jonge gezinnen in het Brussels stedelijk weefsel, minder stadsvlucht; - de werkzaamheidsgraad van moeders; - het samenleven als ketjes. Kris D.

Mijn idee is om elke zaterdag en zondag sommige straten af te sluiten om een beetje te spelen Kimon P.

Rekening houden met de levensbeschouwing en spiritualiteit van kinderen en van jongeren tijdens psychosociale begeleiding en het vrijetijdsaanbod is belangrijk.

In Brussel zijn er wel veel speeltuinen, maar de meesten zijn erg klein en omringd door autoverkeer. Geef de gemeenten incentieven om meer plek voor kinderen te reserveren. En vooral: zorg ervoor dat de speeltuinen groener zijn - niet met kunstgras maar wel met planten en bomen! Zo leren de stadkinderen, ook in het centrum, wat over de natuur en leren ze ervan te houden. Ga eens kijken in Scandinavië, hoe ze daar speeltuinen aanleggen. Heuvelige, avontuurlijke plekken, ook midden in het centrum van de steden. Het kan ook hier, Brussel!

In een geürbaniseerde omgeving is een kritische houding tegenover hoe kennis verworven en verspreid wordt meer dan ooit van onschatbaar belang geworden. Met het project 'Antronauten' wil ik kinderen de stad ontdekken met de blik van de antropoloog. Het doel is dan ook om kinderen de stad te leren antropologisch te lezen en vorm te geven. Aan de hand van een digitaal platform met good practices voor leerkrachten, ouders en kinderen wil ik de antropologische grondhouding stimuleren bij kinderen in de grootstad. Het project werd in het verleden reeds ondersteund door de Koning Boudewijnstichting binnen het Urban Innovation Lab maar dient nog verder ontwikkeld te worden.

Organize play dates across schools/nationalities once a month at the commune level.