Rencontrer

Comment se rencontrer davantage à Bruxelles?

Laagdrempelige initiatieven die inspelen op de lokale ‘goestingen’. Vb. straatconcertjes, speelstraten, gedeelde tuinen, Tournevis initiatieven, mobiele bar/bakovens,…

Het idee is simpel: foodtrucks en stalletjes, lange tafels, kleedjes er over en aanschuiven maar. Bij Anneessens Aperitieft parkeren in de zomer op een dag in de week een verrassend aantal foodtrucks. In het midden lange tafels en gezellig dineren.

In bepaalde wijken van de stad (vnl. buiten de stadskernen) is het aanbod aan eet- en drinkgelegenheden eenzijdig en ongezellig. Denk aan snack- en pita bars, cafés voor mannen. De veelheid aan identiteiten en etniciteiten in Brussel wordt te weinig weerspiegeld in het culinaire aanbod. Zo zou ik maar al te graag wat meer echte Marokkaanse, Syrische, Libanese restaurants in sommige buurten verwelkomen. Het bevordert mijns inziens de interculturele contacten, en de weinige bestaande initiatieven hebben hun succes al bewezen. Promoot en ondersteun sociaal ondernemerschap in de buurt. Er is verdoken talent genoeg.

Net zoals er een Chinese of Italiaanse wijk is in iedere Amerikaanse grootstad, wat de cohesie en het samenlevingsgevoel van die mensen ten goede komt... wil ik een rusthuis/cohousing voor homos. Niet verplicht he! Het is een eigen keuze. Uit onderzoek ism de universiteit van Gent blijkt dat de helft van de gay respondenten zin heeft in zo een project wat overwegend en niet uitsluitend gay is. Nu bestaat de optie niet en kan men niet kiezen en ik wil een keuzemogelijkheid. LGBT rusthuizen bestaan al in Amsterdam, Berlijn, Stockholm en Philadelphia. Het lost de eenzaamheid op. Eigen keuze. Opzoeken van gelijkgezinden. Een Joods rusthuis bestaat bijvoorbeeld ook. Geen grijze eenheidsworst. Het discrimineert hetero's zeker niet, dat is meestal een gemeen drogargument van tegenstanders die het niet goed menen met de homo's. En je kiest zelf of je erin wilt of niet. Ik wil die keuze. Ik wil mijn smurfendorp! (En dan ben ik smurfin ;-) )

Urbanisten horen de wegbereiders naar de toekomst te zijn. Niets daarvan te merken in Brussel, waar deze ontwerpers blijkbaar nog nooit over klimaatopwarming gehoord hebben. 40° op de hernieuwde bakoven Brouckère, geen probleem: er staan 6 boompjes in een hoekje verstopt. De heraanleg van pleinen is enkel gericht op consumentisme en het organiseren van commerciële mega evenementen en dient niet zoals men het wil doen uitschijnen voor het welzijn van de bewoners. Daarom: meer bomen en meer gras i.p.v. piétonniers te plaveien met dure slecht geplaatste grauwe stenen die de piétons het gevoel geven door een toonzaal van graniet te wandelen. Munt, Flagey, Jourdan, Parvis, St-Géry, Brouckère en nu ook Beursplein (1 boom!): allen in hetzelfde grijze stenen bedje ziek. Voor park & plein met banken met rugleuning waar ook oude mensen zich kunnen verpozen moet de Brusselaar zich nog steeds verplaatsen naar de tijd van tiran-visionair Leopold II. Daarom: doe a.u.b. een grote inhaaloperatie en p

Het handelsaanbod is in sommige wijken zo eenzijdig dat men verplicht is uit te wijken naar naburige gemeente om zijn gading te vinden. Zo bv treft men in een straal van amper 200 meter rond bockstael 80 handelszaken aan (vis, vlees, bakkkerij, kapper ….) waarvan geen enkel met OOK een Belgisch/Brussels aanbod. Tal van onze buren gaan dus inkopen doen in Jette.

Gratis koffiebusje en praten met politie. Verschillende generaties samenbrengen in een zaal. Drank en eten aan democratische prijzen. Meer gratis winkels. Elke gemeente een givebox. Marie Luce D.

Ruimte is schaars. Zeker in de stad. De overheid (VGC, maar ook Brusselse gemeenten) beschikt over heel wat patrimonium. Kan die opengesteld worden als gedeelde ruimte voor burgers en verenigingen? Kan dit een grondhouding worden van het beleid? Ondermeer sociaal-cultureel werk en amateurkunsten zouden zeer dankbaar zijn.

De A12 loopt feitelijk tot aan het kanaal. Hij snijdt daarbij het OLV-voorplein doormidden om dan onder de spoorweg te duiken. Een simpele ingraving en overkapping van die vierbaansweg tot achtyer de kerk en waarom niet ineens tot overzijde kanaal kan aan heel het plein en Koninginnelaan weer de grandeur schenken waarmee ze aangelegd werden. Is toch landmark in het koninklijk tracé. Dat zou resulteren in commercieel en sociaal leefbaar dorplsplein, inclusief museum epitaaf, crypte, toegang deel koninklijk domein, infobalie in het voormalig station...Zitbanken en werkende fonteinen nodig. Revalorisatie van de voetgangerstunnel Alban-Chambon inbegrepen. Doorsteek naar pocketpark De (koninklijk) Halte is reeds gepland. Wordt deel van groene wandeling langs Sint-Annadreef. Dit idee is op meerdere thema's toepasselijk trouwens.

Sommige buurten in de stad zijn somber en triest. De stad verdient meer kleur. In sommige buurten, bvb Yser, is er niets voor jongeren. Wij willen open plekken met wat natuur en jeugdhuizen.

Op school en binnen de jeugdwerkingen moet er heel sterk ingezet worden op het leren samen leven en samen doen. Ieder heeft zijn waardenkader, waarvoor begrip. Er moet echter wel een kader zijn dat voor iedereen geldt.

In leegstaande gebouwen van de stad zoals loodsen of fabrieksgebouwen elkaar ontmoeten en creëren. De gebouwen ombouwen tot een plek waar kleinen ateliers aanwezig kunnen zijn voor beginnende ondernemers (pop-up stores etc). Kleine start-up bedrijfjes waar aan up-cycling kan gedaan worden, een koffiebar, een broodjesbar, eigengemaakte kleding, een boer met kleine tuin en dieren … in een aangename ruimte waar ook plaats is om elkaar te ontmoeten.

Op het feest van 11 juli een taptoe in de straten met fanfares/muziekkorpsen uit de vijf Vlaamse provincies.

Het dienstencentrum ‘Het Anker’ organiseerde vorig jaar bezoeken aan initiatieven, werkzaam in de buurt. Zo bezochten wij met enkele ouderen op een middag het jeugdhuis Chicago en gingen wij achteraf met enkelen naar een publiek ‘iftarfeest’ georganiseerd door de jongeren van het jeugdhuis samen met een school in de buurt. Sindsdien ontmoet ik af en toe nieuwe mensen op straat, die we daar gezien hebben, Voor ik in de wijk woonde was ik ook actief bij de hongerstakingen van mensen zonder papieren in de Begijnhofkerk, en dit als syndicalist. Nu nog herkennen mij mensen van toen, die in de buurt wonen.Wanneer nu eens de vele initiatieven in de buurt regelmatig andere groepen en individuen uit de buurt zouden uitnodigen om mekaar te ontmoeten en van gedachten te wisselen. En dat zo lijsten zouden opgemaakt worden en uitgewisseld. De KVS de buurt(organisaties) eens kunnen samenbrengen.

Buurtgerichte moestuinen. Zo heeft iedereen een tuin en is dit ook een ontmoetingsplaats waar buren elkaar leren kennen. Hatice

We need to review and revalue our needs and to go back in the society, for the first time humanity is the state of self-actualization. This is the actual state where we should be maybe without this kind of technol-ogy but rather with an inner perspective. I believe that we need more open space and opportunities to meet groups, meditation or other! We must communicate out of virtual reality! We must connect in a safe space! We must heal from souls disaster and confusion. And if I can say more important to start pay attention to the gap between insiders-outsiders model in a micro-macroschele. Tzina

De VGC zou ontmoetingen tussen buren kunnen bevorderen. Brussel is een stad die veel mooie parken en openbare plekjes heeft om vergaderingen te houden. Zodra de regering de maatregelen tegen het corona heeft versoepeld, zouden buren vaker kleine meetups kunnen doen. Bijvoorbeeld voor een kopje koffie of thee en iets babbelen. Het is belangrijk om je buren te ontmoeten, want dat helpt natuurlijk om onterechte vooroordelen aan te pakken en om een sterke sociale weefsel in te stellen.

In veel grote steden zie je dat er meer en leer gedeeld wordt : Er zijn gemeenschappelijke tuinen met kruiden waar iedereen kan van gebruik maken en om voedselverspilling tegen te gaan wordt voedsel gedeeld in zogenaamde Community fridges. Ook kunnen van daken van hoge gebouwen moestuinen gemaakt worden zodat stadsbewoners ook in een tuin kunnen zitten.

Vakantie mogelijkheden in eigen stad, wegens corona. Van 1 juli tot en met 30 september. In vier plekken in Brussel: tussen het kanaal van 1000 Brussel en Tour & Taxi. In Laken, dichtbij de Atomium. In Ter Kamerenbos en in Anderlecht (aan het kanaal achter de IKEA tot aan Van Paepsembrug) foodtrucks of guinguettes met meer dan pizza’s en hamburgers, wel met smaken van de vier streken van de wereld Afro-Caraíbische Belgo-Westerse Indo-Asiatische Magrijbeens-Oosterse Gratis strandstoelen, picknick banken, pootjesbaden, klimpiramide en rolschaatsen parcours voorzien…

Brussel is niet denkbaar zonder muziek: Flagey, de Munt, de AB, Muziek Publique,de Sounds, Jazzclubs, Brossella, het Oogenblik, de Vaartkapoen, het conservatorium, muziekacademi fr/nl enz. Samen muziek maken is geweldig maar in een stad repeteren zonder dat je de buren zot maakt is niet evident. Daarom stel ik voor ondergrondse parkings om te bouwen tot repetitielokalen. Geen autoboxen maar geluids- dichte repetitieboxen met raampjes (die repetitie containers bestaan, ik heb ze in Italië gezien!) En in het midden komt het podium voor jamsessies en een bar! En het maakt niet uit of je saxofoon, djembé of klassieke zang oefent. Kan je je die zalige kruisbestuiving voorstellen? Niet langer sourdines en koptelefoons, niet langer op de muren kloppende buren maar eindelijk een repetitieruimte waar je je 100% kunt laten gaan! Eindelijk mogelijkheid om andere muzikanten en zangers (amateurs en gevorderden) te mogen ontmoeten. Muziek verbindt maar niet als je alleen in een kelder repeteert!

Vandaag wordt de Europa Esplanade enkel gebruikt op zondagen voor de Zuidmarkt. Nochtans is deze plaats heel vaak de eerste ontmoetingsplaats van mensen met Brussel. Zeker omwille van de strategische plaats van het Brussel Zuid station, waar treinen vanuit gans Europa (en België) samenkomen. Laat deze Esplanade een prachtige eerste indruk zijn van wat Brussel te bieden heeft met enkele pop-up stores (resto, bar, BX promotion...), in een groene en stijlvolle omgeving (waarom niet met wat kunst). De Esplanade kan dé toegangspoort worden en via de Stalingradslaan in éen ruk leiden naar het historische centrum. Op dit moment is de Esplanade een verlaten, grijze ader waar niemand naar omziet en zo snel mogelijk achter zich wil laten. Welaan, laten we dit veranderen en laat deze Esplanade de start van de betovering zijn die de bezoekers van deze fantastische stad verdienen.

Gemeenschapscentra zijn het kloppend hard van de buurt. Blijf investeren in de dialoog met je onmiddellijke omgeving. Door leer- en ontmoetingsplekken te creëren, in gesprek te gaan over vraag en aanbod, sociaal-cultureel werk te betrekken, samen te zoeken naar iets nieuws of ondersteunen waar duidelijk behoefte aan is. Samenwerking en co-creatie als troef.

Mijn idee is geïnspireerd op een combinatie van verschillende stadswijken die ik zelf heb leren kennen tijdens verschillende Europese citytrips en als een geweldig, rustgevend en kwaliteitsvol heb ervaren. Je moet het beschouwen als een mix van de Flutgarden in Berlijn, de Jardin del Turia in Valencia met snuifje la Seine beach de Paris of gewoonweg een 'ne goeie' sfeervolle Bxl Bad. Ik zou graag vanaf de Knal Centre Pompidou een stadspromenade willen maken gelijklopend met het water met drijvende winkels, publieke spaces, bars en restaurants langs een verlaagde kade tot aan de Dansaertstraat (of zelfs verder) om verschillende stadswijken te gaan verbinden met elkaar, maar waar je ook kunt ontsnappen aan het drukke stadsleven en tot rust kan komen.