Meedoen

Hoe zorgen we ervoor dat iedereen kan meedoen in Brussel?

“les activités à Bruxelles sont parfois trop saisonnier, janvier par example est vide” Brussel heeft veel activiteiten, vooral vanaf de lente en in de zomer. Buiten het seizoen valt het een beetje stil en het zou leuk zijn ook dan evenementen te hebben.

Expertise van bepaalde organisaties die werken met specifieke doelgroepen moet meer benut worden. Info bundelen op een platform of via persoonlijke aanpak - onthaal van gemeenschapscentra als infopunt. Lokale netwerken versterken

Een zwemvijver. Sarah V.

Meer sport-faciliteiten en sportclubs. Alice V.

Komaf met voortdurende diefstal van de fiets. Peter L.

Ik werk in de mode, design en muziek en ik zie organisaties ter promotie van die sectoren en waar tientallen mensen werken, terwijl ik geen tientallen ontwerpers ken die kunnen leven van hun ontwerpen. Als grap hoor ik dikwijls, ze zouden beter die lonen direct aan de creatievelingen geven zodat die naar hartelust kunnen scheppen. In Japan zijn die kunstenaars uitgeroepen tot Levende Nationale Schat, met een inkomen van de staat. Een idee is ook om kunstenaars zelf part-time te laten werken voor die overheidsinstanties. Gelijkaardig aan Iedereen Kan Zetelen in Vlaanderen, maar betaald. Of zoals het initiatief 51 Percent in de kunstensector. Of zoals het Nederlandse Niets Over Ons Zonder Ons voor de welzijnssector. Evenals ervaringsdeskundigen bij armoedebestrijding https://en.wikipedia.org/wiki/Living_National_Treasure_(Japan) https://cjsm.be/iedereenkanzetelen/ http://www.51procent.be/catalog/ www.nietsoveronszonderons.nl https://www.delinkarmoede.be/opleiding-tot-ervaringsdeskundige

Diplomagelijkschakeling is voor vele hooggeschoolde inburgeraars een lange en moeilijke weg. Ook wordt niet altijd begrepen waarom een diploma van één land niet geldig is in een ander land en verworven competenties niet altijd naar waarde geschat worden. Voor hooggeschoolden bemoeilijkt dit danig de toegang naar de arbeidsmarkt en al helemaal voor de jobs waar ze op basis van hun verleden het best in passen. De hooggeschoolde inburgeraar vindt dat de toegankelijkheid van de arbeidsmarkt voor hooggeschoolde profielen te wensen overlaat. “the jobmarket is inaccessible for higly educated profiles”

According to my experience, I think if the commune or related authorities care more about the newcomers to Brussels, that would make an easy integration and pleasant experience for the people. for example as a practical solution, after registration in the commune, given my email address, it would be better to have some communications from commune or integration offices for instructing how to start handling basic things in this city! or even if we go further, before registration everybody needs help finding out how to start the process. for instance, figuring out how, when and where to register, opening a bank account, changing drivers license, GSM SIM-card, renting an apartment, using public transport, and many other things that were black-box for me in the first days, actually, I could handle it using the internet and by asking friends but I think if I got official directions and straight guidance I would be happier!

Ik heb een geweldig idee en het is het resultaat van een persoonlijke ervaring. Die heb ik praktisch vrijwillig toegepast op vluchtelingen in Brussel. Ik heb de redenen en moeilijkheden bestudeerd die voorkomen dat vluchtelingen met een grote professionele ervaring de arbeidsmarkt betreden, evenals mensen met een universitair diploma. Ik kon praktische oplossingen vinden voor deze moeilijkheden volgens een prachtig plan. Volgens een werkplan dat nodig is financiële en logistieke hulp van de Belgische regering op te richten die bedoeld is om vluchtelingen snel op de arbeidsmarkt te helpen. Ik vraag om uw hulp en ik heb er alle vertrouwen in dat dit plan zal worden uitgevoerd in België. Abdul

Innovatie of experiment vragen om 'een veilige ruimte' en coaching. Er zijn in Brussel tal van (culturele) organisaties die deze omkadering kunnen bieden. Ze hebben ervaring, expertise en de nodige netwerken. Blijf inzetten op het sociaal-cultureel werk als robuuste speler in het veld.

Gebruik maken van gemeenschappen binnen bv. moskeeën, kerken, organisaties, om de verschillende manieren van participatie en initiatieven kenbaar te maken maar ook via deze gemeenschappen activiteiten op te zetten ism VGC om het Brusselse aanbod te versterken.

Zwaar inzetten op fietsverkeer en verkeersveiligheid. Ann V

Zorg voor meer diversiteit binnen de administratie, entiteiten en werkingen zodat de Brusselse bewoners meer vertegenwoordigd zijn en zo ook hun subgroep beter kunnen bereiken en laten meedoen. Brede Scholen zijn ook hier weer een zeer sterk vehikel om een zeer divers publiek te bereiken. Het is iets waar Brede Scholen moeten in groeien. Het bereiken en betrekken van iedereen is geen gegevenheid, maar vraagt aanhoudende inspanning en aandacht van brede schoolcoördinatoren/ondersteuners in scholen, op oudercomités, op stuurgroepen. Stuurgroepen die vaak als denktank terzake functioneren en die een gevoeligheid terzake kunnen teweegbrengen.

Groenste stad, meeste bomen en ander groen in elke straat, veilige fietspaden, propere lucht, meer banken, meer speelterreinen, efficiëntere administratie. Kristien K.

Er zijn bijna geen Nederlandstalige sportclubs. Hier zouden jongeren ook hun Nederlands kunnen oefenen buiten de school. Het bestaande sportaanbod in het Nederlands is ook te duur voor heel wat gezinnen.

Een (regelmatig?) ‘festival’ rond good practices en fuck-ups voor alle organisaties in Brussel, om elkaar beter te leren kennen en kennis uit te wisselen. Eventueel rond afgebakende thema’s om tot een goed programma te kunnen komen, maar het moet wel verschillende beleidsdomeinen overstijgen, er is al genoeg versnippering in Brussel.

Bon kan een belangrijke rol spelen - niet enkel in het 'letterlijk' vertalen van boodschappen maar ook inzetten op een vertaling die rekening houdt met interculturele gevoeligheden en de kwetsbaarheid van gezinnen. Dit is nu best wel zichtbaar geworden bij de corona maatregelen, waarbij deze heel expliciet vertaald worden, maar desondanks de vertaling is er toch angst en wantrouwen. Bon kan hier een extra brug slaan, in samenwerking met sleutelfiguren die vertrouwen hebben binnen hun eigen netwerk.

Een toegankelijk Brussel waar mensen met en zonder beperking zich vrij kunnen verplaatsen. Zowel het voetpad als de bus, de metro, tram en treinen rolstoeltoegankelijk maken.

Er wordt heel veel georganiseerd voor gezinnen (Huis van het Kind, Solidariteit voor het Gezin, ... ), maar dit aanbod is dit niet herkenbaar voor alle families. Hebben ze het gevoel dat ze ook bij deze diensten terecht kunnen? (Betreedbaarheid)

Meedoen betekend mee denken, mee beslissen. Deze website laat toe om mee te denken. Een stap verder zou zijn om de burgers te laten mee beslissen. Politici lijken bang van dit idee omdat ze het gevoel krijgen de macht, de beslissingsbevoegdheid te verliezen, maar het is eigenlijk het tegenovergestelde. Door strikte democratische principes vast te stellen en een kader gestoeld om mensenrechten kan men van deze referenda een instrument van volksontwikkeling maken. Neem de mensen au serieux en doe dat door er echt naar te luisteren, door ze te stimuleren om mee te beslissen. Draai of keer het hoe je wil, maar dat is de toekomst van politiek, de vraag is wie van jullie die toekomst zal durven omarmen als eerste.. Het beste voorbeeld hiervan is Zwitserland. En het kan allemaal online, zie naar Slovenië het meest digitale politiek systeem van de wereld. De gedachten zijn Vrij nietwaar?

Fietskoeriers: Fietswerkplaatsen/repair café. Kevin S.

Midden in de stad een muur wit verven en iedereen die er maar zin in heeft zijn/haar gedachten, dromen, gevoelens... laten tekenen, taggen, schrijven... Men kan zich vrij uiten en ook met anderen delen wat ze maar kwijt willen. Iedereen kiest zelf in welke taal hij/zij schrijft en uiteindelijk zal dit het multicultureel samenleving in Brussel kunnen tonen.

Elk jaar een stadsdichter benoemen die het hele jaar door gedichten schrijft, voor, door en over de stad en zijn inwoners. Over maatschappelijke problemen of lokale helden. De gedichten tweetalig (misschien ook in het Engels) verspreiden onder de Brusselaren om meer eenheid met elkaar de de stad te creëren. Ook de jeugd wordt gestimuleerd via campagnes op school mee te doen en hun beste werk in te dienen. Een senior en junior stadsdichter aan elkaar koppelen.

Een tweede dag zonder auto's; één in de lente en één in de herfst. Jean V.