Ontmoeten

Hoe kunnen we elkaar meer ontmoeten in Brussel?

Publieke barbeques in stadsparken. Want wij in het centrum hebben geen tuin. Dit brengt ook buren bij elkaar. E.M.E.

Een duurzame keuken voor buurtbewoners op weekavonden; laagdrempelig, goedkoop, gezond en duurzaam eten én een ontmoetingsplaats met je buren. Kan georganiseerd worden in gemeenschapscentra of bedrijfsrestaurants die 's avonds niet benut worden.

Maak van elke boom in de stad een monument en verander het naar een "babbel tree". Met een lange bank rond het boom, waar mensen kunnen even zitten, even wachten, of met elkaar praten… Voorbeeld te vinden aan voet van de lift van de Justitiepaleis in de Marollen.

Zet op pleinen/straten in Brussel meer (indrukwekkende) kunst of fonteinen (geen watersproeiers uit de grond zoals op De Brouckère, Ninoofsepoort en andere, maar echte fonteinten). Dit zorgt voor echte ontmoetingsplaatsen en verkoeling in de zomer. Dit moet niet alleen in het stadscentrum, maar in alle gemeenten van het BHG.

Verlaag de kaai ter hoogte van de overkant museum MIMA in Molenbeek en breng in het hoogteverschil horeca en terrasjes. Maak onze stad! J.G.

Brussel is niet denkbaar zonder muziek: Flagey, de Munt, de AB, Muziek Publique,de Sounds, Jazzclubs, Brossella, het Oogenblik, de Vaartkapoen, het conservatorium, muziekacademi fr/nl enz. Samen muziek maken is geweldig maar in een stad repeteren zonder dat je de buren zot maakt is niet evident. Daarom stel ik voor ondergrondse parkings om te bouwen tot repetitielokalen. Geen autoboxen maar geluids- dichte repetitieboxen met raampjes (die repetitie containers bestaan, ik heb ze in Italië gezien!) En in het midden komt het podium voor jamsessies en een bar! En het maakt niet uit of je saxofoon, djembé of klassieke zang oefent. Kan je je die zalige kruisbestuiving voorstellen? Niet langer sourdines en koptelefoons, niet langer op de muren kloppende buren maar eindelijk een repetitieruimte waar je je 100% kunt laten gaan! Eindelijk mogelijkheid om andere muzikanten en zangers (amateurs en gevorderden) te mogen ontmoeten. Muziek verbindt maar niet als je alleen in een kelder repeteert!

Niet alleen voor kinderen en jongeren, maar ook voor volwassenen sport aanwenden als ontmoetingskansen en hier actief op inzetten.

Mijn idee is geïnspireerd op een combinatie van verschillende stadswijken die ik zelf heb leren kennen tijdens verschillende Europese citytrips en als een geweldig, rustgevend en kwaliteitsvol heb ervaren. Je moet het beschouwen als een mix van de Flutgarden in Berlijn, de Jardin del Turia in Valencia met snuifje la Seine beach de Paris of gewoonweg een 'ne goeie' sfeervolle Bxl Bad. Ik zou graag vanaf de Knal Centre Pompidou een stadspromenade willen maken gelijklopend met het water met drijvende winkels, publieke spaces, bars en restaurants langs een verlaagde kade tot aan de Dansaertstraat (of zelfs verder) om verschillende stadswijken te gaan verbinden met elkaar, maar waar je ook kunt ontsnappen aan het drukke stadsleven en tot rust kan komen.

Gemeenschapscentra zouden meer naar buiten moeten gaan, naar de mensen toe trekken, in verschillende wijken. Het onthaal zou ook heel laagdrempelig moeten zijn zodat mensen het gevoel hebben dat ze hier alles kunnen vragen. De onthaalmedewerkers zouden mensen informatie over verschillende thema’s moeten kunnen geven en hen doorverwijzen naar de juiste dienst of organisatie.

In bepaalde wijken van de stad (vnl. buiten de stadskernen) is het aanbod aan eet- en drinkgelegenheden eenzijdig en ongezellig. Denk aan snack- en pita bars, cafés voor mannen. De veelheid aan identiteiten en etniciteiten in Brussel wordt te weinig weerspiegeld in het culinaire aanbod. Zo zou ik maar al te graag wat meer echte Marokkaanse, Syrische, Libanese restaurants in sommige buurten verwelkomen. Het bevordert mijns inziens de interculturele contacten, en de weinige bestaande initiatieven hebben hun succes al bewezen. Promoot en ondersteun sociaal ondernemerschap in de buurt. Er is verdoken talent genoeg.

Een gewestelijk ontmoetingspunt om, rond en voor de stedelijke commons te ondersteunen, versterken en netwerken. Deze gewestelijke commonsplek heeft lokale vertakkingen die de gewestelijke dynamiek vertalen in nabijheid en inclusiviteit. Het commonshuis is een leer- en doeplek. Het is een gezellige en levende verzamelplek voor de veelheid aan initiatieven die op een niet extractieve manier omgaan met onze stedelijke resources en gemeenschappen. Denk: Amsterdam's Pakhuis De Zwijger meets het Gentse TimeLab.

Een extra autoloze zondag. De eerste zondag van juni met de thema: “straat rendez-vous”. De buren van elke straat worden uitgenodigd om een potluck brunch te organiseren, om elkaar beter te leren kennen. Organisatie comités kunnen eventueel tafels, stoelen en tenten aan de gemeente lenen.

Het De Broeckère plein werd onlangs gerenoveerd... en volbekleed met steen. Dit geld ook voor het pleintje voor de Beurs. Grijs, saai, hard, zonder zelfs één boompje. Nochtans zijn de baten van groen en natuur ondertussen welbekend in steden. Het maakt ze aantrekkelijker, creëert ontmoetingsruimtes, brengt zuurstof in de stad, dempt de warmte, voorziet schaduwplekken in tijden van hitte en vangt water op in tijden van wateroverlast. Vergroening is nodig op onze verharde Brusselse pleinten en avenues. Het maakt de stad mooier en klimaatrobuust. Als we dan toch gaan ingrijpen in de publieke ruimte, laten we op zijn minst een paar bomen planten, toch?

- Babycafés waar ouders ervaringen kunnen uitwisselen -Koffiemomenten of conversatietafels ikv ouderbetrokkenheid

Het De Brouckèreplein is momenteel een steenvlakte. Een simpele oplossing is het plaatsen van mobile planten/boombakken, zo wordt het plein als ontmoetingsplaats een stuk aangenamer, hittebestendiger en blijft het beschikbaar voor evenementen.

De heraanleg van pleinen is enkel gericht op consumentisme en het organiseren van commerciële mega evenementen en dient niet zoals men het wil doen uitschijnen voor het welzijn van de bewoners. Daarom: meer bomen en meer gras i.p.v. piétonniers te plaveien met dure slecht geplaatste grauwe stenen die de piétons het gevoel geven door een toonzaal van graniet te wandelen. Munt, Flagey, Jourdan, Parvis, St-Géry, bakoven Brouckère en nu ook Beursplein (1 boom!): allen in hetzelfde grijze stenen bedje ziek. Voor park & plein met banken met rugleuning waar ook oude mensen zich kunnen verpozen moet de Brusselaar zich nog steeds verplaatsen naar de tijd van tiran-visionair Leopold II. Daarom: doe a.u.b. een grote inhaaloperatie en pas al die pleinen aan met meer groen en vooral bomen. Sloop afgedankte eigendommen en leg er parken aan. Wat zou het mooi geweest zijn als de parking 58 een park 20 was geworden met bomen, groen en kunst: een Kleine Zavel van de 21ste eeuw midden in de stad.

Dat is een verhaal van kennis en voeling met de stad, bruggen bouwen tussen de verschillende gemeenschapsinitiatieven en inspelen op de noden, wensen en mogelijkheden die de Brusselaars aangeven. Zo zijn er talrijke bewonersinitiatieven die daadwerkelijk veel gemeenschapsvorming te weeg brengen, ook initiatieven van bedrijven (vb. Brussels Beer Project, Growfunding…).

Ik denk eerlijk gezegd dat Openbaar Vervoer gratis dient te zijn en betaald moet worden met belastingen waarbij de grootste schouders de zwaarste lasten moeten dragen. Het persoonlijk vervoer voor minder mobiele mensen dient beter uitgebouwd te worden. Nu zijn er amper of geen chauffeurs, vaak vrijwilligers, voor mindervaliden. En dit ook voor vrije tijd activiteiten! Een taxi of Uber is bijzonder duur als men naar Leuven of Antwerpen wilt gaan zonder het openbaar vervoet te nemen als dat te vermoeiend of te moeilijk is. Zieken en oudere mensen zijn zo de pineut als ze geen netwerk hebben waarin iemand een wagen heeft en hen wilt brengen. Ik zie ook amper oudere mensen op de bussen en in de trams. In tegenstelling tot in Stockholm bijvoorbeeld waar veel ouderen nog de bus nemen. Omdat het daar kan. Er is daar plaats in de bus. De bus helt aan de zijkant tot op het trottoir waardoor deze mensen beter kunnen opstappen. De chauffeur start pas als iedereen zit. Belletjes overal.

Entre l’avenue de la Constitution et l’avenue Broustin, à côté du rond-point, sur le terre-plein central où se garent les voitures, il existe un rectangle d’herbes de plusieurs mètres carrés laissé en friche. Cet emplacement pourrait accueillir un potager collectif d’herbes aromatiques. Pour cela, des carrés potagers pourraient être installés (de part et d’autre de la plaque d’égout) Les passant(e) pourraient s’y servir ou même planter leurs propres plantes. Les pesticides seront évités à tout prix. Des petits écriteaux seraient placés avec le nom des plantes et pourquoi pas l’une ou l’autre fiche informative à visée pédagogique. S’il reste de la place, il serait même envisageable de planter quelques petits fruitiers (fraisiers, framboisiers ou groseillers par exemple). Le but est de favoriser les rencontres entre voisin-e-s, d’embellir le quartier et que ce soit bénéfique pour la biodiversité. Laat zulke kruidenplekjes vooral groeien op plaatsen die anders riskeren te verloederen. Idee van Anyssa K

A la het Australische systeem, op openbare plaatsen elektrische barbecues installeren die gebruikt kan worden door iedereen.

Waar ik al een tijdje mee in mijn hoofd zit, een bar/café waar verschillende activiteiten aangeboden worden: Café: Je kan er gewoon een kopje koffie, thee of iets anders komen drinken. Verhaalbar: Er worden verhalen voorgelezen voor kinderen (en volwassenen) op verschillende voorleesmomenten. Spelavonden: Groepjes komen samen om een gezelschapsspel (of meerdere) te spelen. Filmavonden: 1 keer per week wordt een film geprojecteerd op groot scherm met erna een bespreking. Omnitheek: Gezelschapsspellen, boeken en speelgoed kunnen ter plaatse gebruikt worden of worden uitgeleend. (of gekocht) De activiteiten zouden in de eerste plaats in het Nederlands zijn, een deel van mijn frustratie in Brussel is het gebrek aan goed Nederlands(-talig materiaal). Wat ik hier als positief in zie: Spelend leren, Nederlands oefenen, eenzaamheid bestrijden, bevordert de sociale cohesie. Drukke ouders kunnen hun kinderen een tijdje kwijt. Culturele input. Kansarme gezinnen hebben toegang tot materiaal.

Na de teruggave van het centrum aan voetgangers, waardoor de stad veel leefbaarder is geworden, is het nu tijd voor een 2e fase: het heropenen van de Zenne! Dit in 2030. Het project zal een wereldstunt zijn: het afbreken van de twee zwarte torens uit 1969 aan de Anspachlaan, de Philipstoren en het Muntcentrum, om er een weelderige tuin aan te leggen waar kinderen kunnen spelen terwijl hun (groot)ouders er rustig op een bankje kunnen zitten. De internationale pers zou vol lof spreken over de terugkomst van de allure die de eens zo chique laan in het begin van de 20e eeuw had. Vervolgens zou naast het nieuwe park een deel van de Zenne weer tevoorschijn moeten komen door het openbreken van de overwelving op de plaats waar nu de Philipstoren staat. De oude rivier zal het daglicht weer gaan zien en onderdeel van het park vormen, met daarbij een groene kade waarop mensen kunnen uitrusten en flaneren (net als Seoel in 2005 met het Cheonggyecheon-riviertje). Durft het stadsbestuur het aan?

I am living in a building in Woluwe-Saint-Lambert where I do not know my neighbours. Brussels has a lot of parcs. We can organise in a parc a nice barbecue where we can meet and know our neighbours and have fun. Brussels have a lot of expats (as me) who are coming from different countries all over the world. They are carrying the traditions with them and it would be a great idea to share them with others. It could be a huge multicultural barbecue with dancing, eating and socialization. Thank you.

Eugène Plasky was a landscape painter. We would be surprised to see that the Avenue and the Square named after him is a car park. Let’s turn Square Plasky into a park where people can meet (incl.playground) and the roundabout into a place de rencontre/Ontmoetingszone so that restaurants and cafes can expand their terraces. And lets use the space between the trees of the avenue to create more green space and a cycling lane from Meiser to Jamblinne de Meux.