Ontmoeten

Hoe kunnen we elkaar meer ontmoeten in Brussel?

De coronatijden leren hoe belangrijk lokale publieke ruimte is. Buurtgroen (buurttuinen), zitplekken, ruimte voor fysiek (sport, beweging, spelen) en mentaal (lezen, drempelhangen, liggen), trage (en zachte) mobiliteit ... Hanne V.R.

Groen is goed voor het gemoed. Brussel telt teveel grijze, stenen plekken waar enkel zwerfvuil ligt en waar hekkens rondom staan. Hier en daar een goed onderhouden plantsoen aanbrengen doet veel aan het stadsbeeld en creeert een ontmoetingsplaats voor iedereen.

De concentratie van bewoners op bepaalde plaatsen in Brussel is te groot. Wij hebben nauwelijks ademruimte en dat zorgt voor spanningen. Er is dringend nood aan ruimtes, parken en jeugdhuizen waar we met een minimum aan aanbod op een zinvolle manier elkaar kunnen ontmoeten.

In de binnenstad is extra nood aan rustige groene ruimte, terwijl vele daken onbenut blijven. Door daken van openbare gebouwen in te richten en open te stellen voor het publiek, kan je die extra ruimte creëren waar mensen in alle rust mekaar kunnen ontmoeten. Leegstaande zolders zouden ter beschikking kunnen gesteld worden voor creatieve ateliers, zo creëer je noodzakelijke ruimte voor creatieve beroepen die er ook mekaar kunnen ontmoeten.

- Babycafés waar ouders ervaringen kunnen uitwisselen -Koffiemomenten of conversatietafels ikv ouderbetrokkenheid

Buitenzwembaden, vijvers, eindelijk!! Doe er wat aan, er wordt al jaren over gepraat. Madelein P.

Een extra autoloze zondag. De eerste zondag van juni met de thema: “straat rendez-vous”. De buren van elke straat worden uitgenodigd om een potluck brunch te organiseren, om elkaar beter te leren kennen. Organisatie comités kunnen eventueel tafels, stoelen en tenten aan de gemeente lenen.

Meer zitbanken op brede stoepen helpt burgers gratis te gaan zitten en een praatje maken met anderen.

Waar ik al een tijdje mee in mijn hoofd zit, een bar/café waar verschillende activiteiten aangeboden worden: Café: Je kan er gewoon een kopje koffie, thee of iets anders komen drinken. Verhaalbar: Er worden verhalen voorgelezen voor kinderen (en volwassenen) op verschillende voorleesmomenten. Spelavonden: Groepjes komen samen om een gezelschapsspel (of meerdere) te spelen. Filmavonden: 1 keer per week wordt een film geprojecteerd op groot scherm met erna een bespreking. Omnitheek: Gezelschapsspellen, boeken en speelgoed kunnen ter plaatse gebruikt worden of worden uitgeleend. (of gekocht) De activiteiten zouden in de eerste plaats in het Nederlands zijn, een deel van mijn frustratie in Brussel is het gebrek aan goed Nederlands(-talig materiaal). Wat ik hier als positief in zie: Spelend leren, Nederlands oefenen, eenzaamheid bestrijden, bevordert de sociale cohesie. Drukke ouders kunnen hun kinderen een tijdje kwijt. Culturele input. Kansarme gezinnen hebben toegang tot materiaal.

Met duizenden zijn ze, de Brusselse vrijwilligers die zich week na week inzetten voor een leefbare maatschappij. Zoveel passie en overgave verdient appreciatie.

Samen maken we cultuur. Samen inburgeren. We "integreren aan elkaar en in mekaar", leren van elkaar, niet eenzijdig, maar meerzijdig bijdragen aan elkaars ontwikkeling. Niet paternalistisch, maar samen bekijken wat we elkaar te bieden hebben.

Ik droom van een wijk(je) waarin je woont met je woons: "wijkwoonst". Waarin er geen zwakke bewoners zijn, want deze worden opgevangen en ondersteund. "wijkondersteuners" - "wijkouders": zij geven in de eerste plaats vertrouwen, een luisterend oor. Je kan er naar vluchten, zij verwijzen door, zij geven inzicht, informatie en advies. Zij staan je bij, wanneer je met Levensvragen zit. Geen EHBO-post, maar een EHBL-wijkpost. gratis, dag en nacht. De zwakke bewoner is m.i. de meest essentiële gewoner van de woonstwijk en het is deze die het algemeen welzijn ervan bepaalt en de wijk tot een "wijkwoonst" maakt. Ellen B.-H.

Creëer een interlevensbeschouwelijke ontmoetingsruimte op een centrale plek in de stad. De ontmoetingsruimte is een publieke plaats, open voor iedereen: toevallige passanten en bewuste bezoekers. In de ruimte kan je je eigen levensbeschouwing verrijken, verdiepen, maar ook uitwisselen met anderen. Op de plek is er continu iets te beleven dat ontmoeting stimuleert: via kunst, boeken, eten, contacten.. Daarnaast worden er ook gerichte activiteiten georganiseerd (dialoogtafels...).

Het dienstencentrum ‘Het Anker’ organiseerde vorig jaar bezoeken aan initiatieven, werkzaam in de buurt. Zo bezochten wij met enkele ouderen op een middag het jeugdhuis Chicago en gingen wij achteraf met enkelen naar een publiek ‘iftarfeest’ georganiseerd door de jongeren van het jeugdhuis samen met een school in de buurt. Sindsdien ontmoet ik af en toe nieuwe mensen op straat, die we daar gezien hebben, Voor ik in de wijk woonde was ik ook actief bij de hongerstakingen van mensen zonder papieren in de Begijnhofkerk, en dit als syndicalist. Nu nog herkennen mij mensen van toen, die in de buurt wonen.Wanneer nu eens de vele initiatieven in de buurt regelmatig andere groepen en individuen uit de buurt zouden uitnodigen om mekaar te ontmoeten en van gedachten te wisselen. En dat zo lijsten zouden opgemaakt worden en uitgewisseld. De KVS de buurt(organisaties) eens kunnen samenbrengen.

De VGC bevordert toenadering (ontmoeting) tussen inburgeraars en andere Brusselaars via erkenning en ondersteuning van hun respectievelijke organisaties en bevordering van optimaal gebruik van bestaande ontmoetingsruimtes zoals de Gemeenschapscentra.

Verbind KVS, Théâtre National en Kanal met het Noordstation via een groene as. Voetgangers en fietsen kunnen op een veilig manier genieten van een groene as, elkaar ontmoeten en in contact komen met de cultuurhuizen. De voetgangersbruggen zorgen voor iconische herkennispunten, die een uithangbord kunnen zijn voor cultuur en ontmoeting. De as die je cultuurroute kan vernoemen, geeft bekendheid voor de cultuurhuizen en verbeterd de leefkwaliteit voor de bewoners! Op de cultuurroute kunnen allerlei interactiemiddelen ingezet worden: zoals thematische ontmoetingsplekjes, speelplekjes, boekendeelkastjes, schaaktafels, ping-pongtafels, uitleg over voorstellingen, etc.

Na de teruggave van het centrum aan voetgangers, waardoor de stad veel leefbaarder is geworden, is het nu tijd voor een 2e fase: het heropenen van de Zenne! Dit in 2030. Het project zal een wereldstunt zijn: het afbreken van de twee zwarte torens uit 1969 aan de Anspachlaan, de Philipstoren en het Muntcentrum, om er een weelderige tuin aan te leggen waar kinderen kunnen spelen terwijl hun (groot)ouders er rustig op een bankje kunnen zitten. De internationale pers zou vol lof spreken over de terugkomst van de allure die de eens zo chique laan in het begin van de 20e eeuw had. Vervolgens zou naast het nieuwe park een deel van de Zenne weer tevoorschijn moeten komen door het openbreken van de overwelving op de plaats waar nu de Philipstoren staat. De oude rivier zal het daglicht weer gaan zien en onderdeel van het park vormen, met daarbij een groene kade waarop mensen kunnen uitrusten en flaneren (net als Seoel in 2005 met het Cheonggyecheon-riviertje). Durft het stadsbestuur het aan?

Vooral in Brussel Centrum is er zo weinig gezellig groen met een bankje erbij. (Warandepark is drukbezocht, in de voetgangerszone zitten veel junkies / alcoholverslaafden / daklozen, ook aan Fontainas is het park drukbezocht, ...) De droom: Tuinstraatjes waar je fijn kan slenteren en het gezellig vertoeven is. In elke straat wat bomen en een bankje, waar je kan kletsen met buren. Gezellige en rustige kleine parkjes of openbare tuintjes, op wandelafstand voor iedereen.

I am living in a building in Woluwe-Saint-Lambert where I do not know my neighbours. Brussels has a lot of parcs. We can organise in a parc a nice barbecue where we can meet and know our neighbours and have fun. Brussels have a lot of expats (as me) who are coming from different countries all over the world. They are carrying the traditions with them and it would be a great idea to share them with others. It could be a huge multicultural barbecue with dancing, eating and socialization. Thank you.

Publieke barbeques in stadsparken. Want wij in het centrum hebben geen tuin. Dit brengt ook buren bij elkaar. E.M.E.

Intergenerationele woonprojecten opstarten. Daar wonen zowel gezinnen met jonge kinderen, ouderen, studenten uit de zorgsector... Het cafetaria kan dienen als ontmoetingsplaats. Omer

We need to review and revalue our needs and to go back in the society, for the first time humanity is the state of self-actualization. This is the actual state where we should be maybe without this kind of technol-ogy but rather with an inner perspective. I believe that we need more open space and opportunities to meet groups, meditation or other! We must communicate out of virtual reality! We must connect in a safe space! We must heal from souls disaster and confusion. And if I can say more important to start pay attention to the gap between insiders-outsiders model in a micro-macroschele. Tzina

Taking the example for the Netherlands, where they created a world-wide series of encounters between seniors (focusing on those that are isolated and/or that live alone) with young citizens. Furthermore, the idea is to create long-lasting bonds, always accompanied by mediation with professionals, in which both parties voluntarily teach each other something and make each others' dream possible, eg. travelling to the coast. Lastly, the biggest aim of this is to break the gap between generations, end loneliness in elderly people but without forgetting to preserve their normal-life and routine stories of their numerous years because they must be preserved and sometimes are a real source of inspiration for the younger generations even if at first they might seem useless, borning and banal. This encounters could be recorded in order to keep a trace of it, further reflect on the encounters while doing the production and in order to share it with other people, eg. social media or public TV.

Ik heb in verschillende dorpen/steden gewoond. En heb meermaals meegedaan aan een straatfeest in mijn eigen straat. In veel gevallen is er zo weinig contact met onze eigen buren, dat is spijtig want je buren goed kennen creert een gevoel van veiligheid en inclusiviteit. De straat wordt dan voor een dag afgesloten voor het verkeer en kinderen kunnen op straat spelen en iedereen komt samen en ontmoet elkaar. Er wordt zelfgemaakte soep of cake uitgedeeld en gepraat en gelachen. Het is de ideale moment om je buren te leren kennen, ook is de drempel voor de bewoners kleiner om mee te doen als het feest in hun eigen straat gebeurt dan ergens anders in de buurt. Het is belangrijk dat dit initiatief getrokken wordt door mensen van de straat, maar dat de gemeente eventueel wel kan helpen met signalisatie voor het afsluiten van de straat eventuele tafels en stoelen, een partytent. Ik zie dit vooral als iets dat kan gebeuren in kleinere straten in woonwijken.