Participating

How can we ensure that everyone is included in Brussels?

Het voorstel van Philippe Van Parijs: de solidariteit van de ouderen met de jongere generaties, die in de coronacrisis het meest hebben geleden door bijvoorbeeld vrijwilligerswerk zoals huiswerkklassen en taallessen, versterken. De VGC moet als administratie zich grondig herbronnen. Te veel Vlamingen (uit de rand en verder) werken in Brussel in de administratie en het onderwijs. Zij bepalen mee het beleid in Brussel met een Vlaamse bril (die soms stadsvijandig is) en leven in een Vlaamse Bubbel. In de wijk waar ik woon is de VGC totaal afwezig. Een nieuw middenveld is niet meer aan de gemeenschappen gebonden, werkt over de taalgrenzen heen maar engageert zich op plaatselijke concrete thema's. Het Vlaams verenigingsleven in mijn wijk komt niet uit zijn bubbel. Een onthaalbeleid voor nieuwkomers kan alleen als er voldoende middelen komen voor de opvang en de scholing van de kinderen van nieuwkomers. Als de muren tussen de gemeenschappen gesloopt worden en er komt een samenwerking over de taalgrens, de zuilen heen, kan er veel energie, know-how en man-,vrouwkracht extra worden ingezet. Brussel telt 5 VL instellingen met Okan Klassen terwijl er aan Franstalige zijde 20 zijn, met een concentratie in de moeilijkste en armste wijken. Een goed voorbeeld van functioneren is Muntpunt waar stilaan contact groeit tussen de gebruikers, de eigen activiteiten en de "studiezaal" voor de overwegend Franstalige studerend jeugd, dit is een grootstedelijke oplossing.