Getting together

How can we get together more often in Brussels?

Buitenzwembaden, vijvers, eindelijk!! Doe er wat aan, er wordt al jaren over gepraat. Madelein P.

Eugène Plasky was a landscape painter. We would be surprised to see that the Avenue and the Square named after him is a car park. Let’s turn Square Plasky into a park where people can meet (incl.playground) and the roundabout into a place de rencontre/Ontmoetingszone so that restaurants and cafes can expand their terraces. And lets use the space between the trees of the avenue to create more green space and a cycling lane from Meiser to Jamblinne de Meux.

Gemeentes als Molenbeek zijn al zwaar bedeeld, maar andere buurten, waar ook veel kansarmoede is, maar die niet in de gebruikelijke 'gemeentes' vallen, komen momenteel veel te weinig in aanmerking. Ik woon in Laken, dichtbij een pleintje dat veel potentieel heeft, het is groen, veel kinderen spelen er, er is kans tot ontmoeten... Maar dit wordt sinds jaren geteisterd door drugsdealers en hangjongeren, die overigens niet uit de buurt komen, maar zo wel ontsnappen aan de sociale controle. Dit zorgt ervoor dat ouders hun kinderen niet meer buiten laten spelen, er overlast is etc. Waarom niet meer open en aanwezig jeugdwerk op deze plaatsen? De infrastructuur is er, nu nog geëngageerde organisaties en jeugdwerkers.

Het De Brouckèreplein is momenteel een steenvlakte. Een simpele oplossing is het plaatsen van mobile planten/boombakken, zo wordt het plein als ontmoetingsplaats een stuk aangenamer, hittebestendiger en blijft het beschikbaar voor evenementen.

Groen is goed voor het gemoed. Brussel telt teveel grijze, stenen plekken waar enkel zwerfvuil ligt en waar hekkens rondom staan. Hier en daar een goed onderhouden plantsoen aanbrengen doet veel aan het stadsbeeld en creeert een ontmoetingsplaats voor iedereen.

In de binnenstad is extra nood aan rustige groene ruimte, terwijl vele daken onbenut blijven. Door daken van openbare gebouwen in te richten en open te stellen voor het publiek, kan je die extra ruimte creëren waar mensen in alle rust mekaar kunnen ontmoeten. Leegstaande zolders zouden ter beschikking kunnen gesteld worden voor creatieve ateliers, zo creëer je noodzakelijke ruimte voor creatieve beroepen die er ook mekaar kunnen ontmoeten.

Net zoals er een Chinese of Italiaanse wijk is in iedere Amerikaanse grootstad, wat de cohesie en het samenlevingsgevoel van die mensen ten goede komt... wil ik een rusthuis/cohousing voor homos. Niet verplicht he! Het is een eigen keuze. Uit onderzoek ism de universiteit van Gent blijkt dat de helft van de gay respondenten zin heeft in zo een project wat overwegend en niet uitsluitend gay is. Nu bestaat de optie niet en kan men niet kiezen en ik wil een keuzemogelijkheid. LGBT rusthuizen bestaan al in Amsterdam, Berlijn, Stockholm en Philadelphia. Het lost de eenzaamheid op. Eigen keuze. Opzoeken van gelijkgezinden. Een Joods rusthuis bestaat bijvoorbeeld ook. Geen grijze eenheidsworst. Het discrimineert hetero's zeker niet, dat is meestal een gemeen drogargument van tegenstanders die het niet goed menen met de homo's. En je kiest zelf of je erin wilt of niet. Ik wil die keuze. Ik wil mijn smurfendorp! (En dan ben ik smurfin ;-) )

Het idee van Brussel 2000 opnieuw opnemen en aan de betere kunstenaars hier en daar ontwerpen vragen voor fonteinen. Water en kunst brengen mensen samen, plus, de stad bruist ervan! Luk L.

Ik heb in verschillende dorpen/steden gewoond. En heb meermaals meegedaan aan een straatfeest in mijn eigen straat. In veel gevallen is er zo weinig contact met onze eigen buren, dat is spijtig want je buren goed kennen creert een gevoel van veiligheid en inclusiviteit. De straat wordt dan voor een dag afgesloten voor het verkeer en kinderen kunnen op straat spelen en iedereen komt samen en ontmoet elkaar. Er wordt zelfgemaakte soep of cake uitgedeeld en gepraat en gelachen. Het is de ideale moment om je buren te leren kennen, ook is de drempel voor de bewoners kleiner om mee te doen als het feest in hun eigen straat gebeurt dan ergens anders in de buurt. Het is belangrijk dat dit initiatief getrokken wordt door mensen van de straat, maar dat de gemeente eventueel wel kan helpen met signalisatie voor het afsluiten van de straat eventuele tafels en stoelen, een partytent. Ik zie dit vooral als iets dat kan gebeuren in kleinere straten in woonwijken.

A la het Australische systeem, op openbare plaatsen elektrische barbecues installeren die gebruikt kan worden door iedereen.

Na de teruggave van het centrum aan voetgangers, waardoor de stad veel leefbaarder is geworden, is het nu tijd voor een 2e fase: het heropenen van de Zenne! Dit in 2030. Het project zal een wereldstunt zijn: het afbreken van de twee zwarte torens uit 1969 aan de Anspachlaan, de Philipstoren en het Muntcentrum, om er een weelderige tuin aan te leggen waar kinderen kunnen spelen terwijl hun (groot)ouders er rustig op een bankje kunnen zitten. De internationale pers zou vol lof spreken over de terugkomst van de allure die de eens zo chique laan in het begin van de 20e eeuw had. Vervolgens zou naast het nieuwe park een deel van de Zenne weer tevoorschijn moeten komen door het openbreken van de overwelving op de plaats waar nu de Philipstoren staat. De oude rivier zal het daglicht weer gaan zien en onderdeel van het park vormen, met daarbij een groene kade waarop mensen kunnen uitrusten en flaneren (net als Seoel in 2005 met het Cheonggyecheon-riviertje). Durft het stadsbestuur het aan?

Verbind KVS, Théâtre National en Kanal met het Noordstation via een groene as. Voetgangers en fietsen kunnen op een veilig manier genieten van een groene as, elkaar ontmoeten en in contact komen met de cultuurhuizen. De voetgangersbruggen zorgen voor iconische herkennispunten, die een uithangbord kunnen zijn voor cultuur en ontmoeting. De as die je cultuurroute kan vernoemen, geeft bekendheid voor de cultuurhuizen en verbeterd de leefkwaliteit voor de bewoners! Op de cultuurroute kunnen allerlei interactiemiddelen ingezet worden: zoals thematische ontmoetingsplekjes, speelplekjes, boekendeelkastjes, schaaktafels, ping-pongtafels, uitleg over voorstellingen, etc.

Online platform / App waar mensen die graag iets willen doen om de daklozen te helpen een bank of logeerbed, maaltijd of warme douche voor één of enkele nachten kunnen aanbieden. Op die manier kunnen we meer in contact treden met mensen in deze situatie en zou er een wederzijdse boeiende uitwisseling ontstaan. Ook zou het voor beide partijen het leefcomfort te verhogen, de dakloze zal aan zijn kant een betere lichamelijke verzorging hebben en minder gauw ziek worden en de gastheer/-vrouw voelt zich opgelucht om iets te kunnen betekenen in een probleem dat zich met de dag verergert. Praktisch gezien zijn er veel drempels, maar met de betrokkenheid van de juiste instanties zouden deze niet onoverkoombaar zijn.

De Havenlaan moet ASAP worden aangepast. Auto's razen daar over die oneffen kasseien. Heel het kanaal moet trouwens aangenamer zijn en een plaats worden waar de mensen samenkomen en niet in klassen worden verdeeld. Samia Z.

Overal in Brussel komen kleine tuintjes op in de publieke ruimte. Er zijn ook vzw's die zich inzetten om tuinieren in de stad te promoten en zij hebben vaak te veel succes of te weinig ruimte. Veel mensen en vooral gezinnen met kinderen zijn op zoek naar groene ruimte in de stad. Tegelijk leven veel ouderen in eenzaamheid. Zij zijn vaak weinig mobiel en afhankelijk van hun verzorgers. Als de tuinen van rust-en verzorgingstehuizen kunnen worden opengesteld als gemeenschapstuin, dan vinden gezinnen een plekje om te tuinieren en ouderen meer sociaal contact op de plek waar ze wonen. En zo leren kinderen en volwassenen tuinieren, de natuur beter begrijpen en respecteren en krijgt de biodiversiteit in de stad een boost.

Het handelsaanbod is in sommige wijken zo eenzijdig dat men verplicht is uit te wijken naar naburige gemeente om zijn gading te vinden. Zo bv treft men in een straal van amper 200 meter rond bockstael 80 handelszaken aan (vis, vlees, bakkkerij, kapper ….) waarvan geen enkel met OOK een Belgisch/Brussels aanbod. Tal van onze buren gaan dus inkopen doen in Jette.

Er zijn bijna geen ping pong tafels op straat in Brussel. Vroeger waren er in de zomer ping pong tafels op de Anspachlaan aan de beurs. Mensen van alle leeftijden, origines, rijk/arm kwamen samen om eventjes ping pong te spelen, Ik leerde er daklozen, studenten, werkende mensen kennen en dat schepte toffe momenten , je leerde mensen kennen, een band maken, we luisterde naar elkaars verhalen, het was een echte gemeenschap Volgens mij moet het niet moelijk en niet duur zijn om ergens ping pong tafels neer te zetten. Ik leg ook een filmpje hieronder vanuit New York die me veel deed denken aan hoe het toen op de Anspachlaan aan de gang ging. https://www.youtube.com/watch?v=Wc5H9m3f0ME

Organiseer wandelingen door bepaalde wijken van Brussel met een wijkbewoner als gids, zodat andere mensen in Brussel de plaatselijke handelaars, mooie plekken, opvallende monumenten leren kennen. (vb rond Liedtsplein, of Aziatische buurt aan de beurs)

Vooral in Brussel Centrum is er zo weinig gezellig groen met een bankje erbij. (Warandepark is drukbezocht, in de voetgangerszone zitten veel junkies / alcoholverslaafden / daklozen, ook aan Fontainas is het park drukbezocht, ...) De droom: Tuinstraatjes waar je fijn kan slenteren en het gezellig vertoeven is. In elke straat wat bomen en een bankje, waar je kan kletsen met buren. Gezellige en rustige kleine parkjes of openbare tuintjes, op wandelafstand voor iedereen.

Gemeenschapscentra zijn het kloppend hard van de buurt. Blijf investeren in de dialoog met je onmiddellijke omgeving. Door leer- en ontmoetingsplekken te creëren, in gesprek te gaan over vraag en aanbod, sociaal-cultureel werk te betrekken, samen te zoeken naar iets nieuws of ondersteunen waar duidelijk behoefte aan is. Samenwerking en co-creatie als troef.

Een extra autoloze zondag. De eerste zondag van juni met de thema: “straat rendez-vous”. De buren van elke straat worden uitgenodigd om een potluck brunch te organiseren, om elkaar beter te leren kennen. Organisatie comités kunnen eventueel tafels, stoelen en tenten aan de gemeente lenen.

Vakantie mogelijkheden in eigen stad, wegens corona. Van 1 juli tot en met 30 september. In vier plekken in Brussel: tussen het kanaal van 1000 Brussel en Tour & Taxi. In Laken, dichtbij de Atomium. In Ter Kamerenbos en in Anderlecht (aan het kanaal achter de IKEA tot aan Van Paepsembrug) foodtrucks of guinguettes met meer dan pizza’s en hamburgers, wel met smaken van de vier streken van de wereld Afro-Caraíbische Belgo-Westerse Indo-Asiatische Magrijbeens-Oosterse Gratis strandstoelen, picknick banken, pootjesbaden, klimpiramide en rolschaatsen parcours voorzien…

De VGC zou ontmoetingen tussen buren kunnen bevorderen. Brussel is een stad die veel mooie parken en openbare plekjes heeft om vergaderingen te houden. Zodra de regering de maatregelen tegen het corona heeft versoepeld, zouden buren vaker kleine meetups kunnen doen. Bijvoorbeeld voor een kopje koffie of thee en iets babbelen. Het is belangrijk om je buren te ontmoeten, want dat helpt natuurlijk om onterechte vooroordelen aan te pakken en om een sterke sociale weefsel in te stellen.

Brussel heeft nood aan meer groene, publieke ontmoetingsplaatsen met een minimum aan recreatief aanbod dat generaties verbindt.