Getting together

How can we get together more often in Brussels?

De A12 loopt feitelijk tot aan het kanaal. Hij snijdt daarbij het OLV-voorplein doormidden om dan onder de spoorweg te duiken. Een simpele ingraving en overkapping van die vierbaansweg tot achtyer de kerk en waarom niet ineens tot overzijde kanaal kan aan heel het plein en Koninginnelaan weer de grandeur schenken waarmee ze aangelegd werden. Is toch landmark in het koninklijk tracé. Dat zou resulteren in commercieel en sociaal leefbaar dorplsplein, inclusief museum epitaaf, crypte, toegang deel koninklijk domein, infobalie in het voormalig station...Zitbanken en werkende fonteinen nodig. Revalorisatie van de voetgangerstunnel Alban-Chambon inbegrepen. Doorsteek naar pocketpark De (koninklijk) Halte is reeds gepland. Wordt deel van groene wandeling langs Sint-Annadreef. Dit idee is op meerdere thema's toepasselijk trouwens.

Het De Broeckère plein werd onlangs gerenoveerd... en volbekleed met steen. Dit geld ook voor het pleintje voor de Beurs. Grijs, saai, hard, zonder zelfs één boompje. Nochtans zijn de baten van groen en natuur ondertussen welbekend in steden. Het maakt ze aantrekkelijker, creëert ontmoetingsruimtes, brengt zuurstof in de stad, dempt de warmte, voorziet schaduwplekken in tijden van hitte en vangt water op in tijden van wateroverlast. Vergroening is nodig op onze verharde Brusselse pleinten en avenues. Het maakt de stad mooier en klimaatrobuust. Als we dan toch gaan ingrijpen in de publieke ruimte, laten we op zijn minst een paar bomen planten, toch?

Banken in de stad zijn plekken voor informele, ongedwongen, kleine ontmoetingen, ze geven kansen tot lichte bindingen, maar kunnen evenzeer broedplaatsen van gemeenschappen zijn. Er staan veel te weinig banken in Brussel en de meeste banken zijn saai en stimuleren geen oogcontact of gesprek. Ik dacht aan een wedstrijd waarin scholen, kunstacademies, kunstenaars, maar evenzeer creatieve burgers, ontwerpen voor "ontmoetingsbanken" kunnen insturen, die door een jury beoordeeld worden. De knapste en vooral meest ontmoetings-bevorderende banken worden geproduceerd door beroepsopleidingen lassen, houtbewerking, ... in samenwerking met de ontwerper van de bank. De banken worden verspreid over Brussel op strategische plaatsen, in publieke ruimten, maar misschien ook daar waar publieke ruimten overgaan naar private ruimte, op verborgen plekjes in buurten. Er kan zelfs een wandelroute ontworpen worden langs de ontmoetingsbanken, opdat "bang voor elkaar", "bank voor elkaar" wordt.

Maar in elke wijk een leefstraat waar parkeerplaatsen geschrapt worden en waar autoverkeer niet toegestaan is op woensdag namiddag en op zondag. Vervang de parkeerplaatsen door bomen en ander groen en banken. Leefstraten kunnen gebruikt worden door spelende kinderen, ouders die elkaar ontmoeten, senioren de een petanque bal werpen, tuinmeubilair ,ect. Verwijder de auto in leefstraten en laat daar leven toe

Mijn idee is geïnspireerd op een combinatie van verschillende stadswijken die ik zelf heb leren kennen tijdens verschillende Europese citytrips en als een geweldig, rustgevend en kwaliteitsvol heb ervaren. Je moet het beschouwen als een mix van de Flutgarden in Berlijn, de Jardin del Turia in Valencia met snuifje la Seine beach de Paris of gewoonweg een 'ne goeie' sfeervolle Bxl Bad. Ik zou graag vanaf de Knal Centre Pompidou een stadspromenade willen maken gelijklopend met het water met drijvende winkels, publieke spaces, bars en restaurants langs een verlaagde kade tot aan de Dansaertstraat (of zelfs verder) om verschillende stadswijken te gaan verbinden met elkaar, maar waar je ook kunt ontsnappen aan het drukke stadsleven en tot rust kan komen.

Brusselse huizenblokken bevatten vaak collectieve garageboxen met platte daken in beton. Deze vaak desolate oppervlaktes zouden het gebrek aan ontmoetingsgroen kunnen opvangen indien we ze vrijgeven aan wijk collectieven die er volkstuintjes of rustparkjes op kunnen aanleggen. Wat ontstaat is een groenere stad met lokale plekken voor ontmoeting en samenwerking. Plaatselijk gekweekte groenten en planten kunnen een creatieve aanvulling zijn voor gezonde voeding. Kinderen en scholen krijgen de kans om ook in hun stadsbuurt hun groene vingers te kweken. De eigen speelplaat is immers vaak te klein of niet geschikt voor tuinieren. Op de illustratie in bijlage heb ik de daken die in aanmerking komen in mijn eigen buurt (Klein Zwitserland, Elsene) groen ingekleurd. Het potentieel is indrukwekkend!

Het Flageyplein is momenteel een heel grote lege vlakte. Praktisch voor de markt maar heel onaangenaam gedurende alle andere dagen. Men zou ik het midden van het plein een vierzijdige “kiosk” kunnen plaatsen en elke zijde zou een ontmoetingsfunctie hebben. Een wijnbar, een tapasbar, enz. De “kiosk” zou op de dagen waar de markt niet aanwezig is, leven blazen in het midden van het plein en tijdens de markt gewoon gesloten blijven.

Entre l’avenue de la Constitution et l’avenue Broustin, à côté du rond-point, sur le terre-plein central où se garent les voitures, il existe un rectangle d’herbes de plusieurs mètres carrés laissé en friche. Cet emplacement pourrait accueillir un potager collectif d’herbes aromatiques. Pour cela, des carrés potagers pourraient être installés (de part et d’autre de la plaque d’égout) Les passant(e) pourraient s’y servir ou même planter leurs propres plantes. Les pesticides seront évités à tout prix. Des petits écriteaux seraient placés avec le nom des plantes et pourquoi pas l’une ou l’autre fiche informative à visée pédagogique. S’il reste de la place, il serait même envisageable de planter quelques petits fruitiers (fraisiers, framboisiers ou groseillers par exemple). Le but est de favoriser les rencontres entre voisin-e-s, d’embellir le quartier et que ce soit bénéfique pour la biodiversité. Laat zulke kruidenplekjes vooral groeien op plaatsen die anders riskeren te verloederen. Idee van Anyssa K

Brussel is niet denkbaar zonder muziek: Flagey, de Munt, de AB, Muziek Publique,de Sounds, Jazzclubs, Brossella, het Oogenblik, de Vaartkapoen, het conservatorium, muziekacademi fr/nl enz. Samen muziek maken is geweldig maar in een stad repeteren zonder dat je de buren zot maakt is niet evident. Daarom stel ik voor ondergrondse parkings om te bouwen tot repetitielokalen. Geen autoboxen maar geluids- dichte repetitieboxen met raampjes (die repetitie containers bestaan, ik heb ze in Italië gezien!) En in het midden komt het podium voor jamsessies en een bar! En het maakt niet uit of je saxofoon, djembé of klassieke zang oefent. Kan je je die zalige kruisbestuiving voorstellen? Niet langer sourdines en koptelefoons, niet langer op de muren kloppende buren maar eindelijk een repetitieruimte waar je je 100% kunt laten gaan! Eindelijk mogelijkheid om andere muzikanten en zangers (amateurs en gevorderden) te mogen ontmoeten. Muziek verbindt maar niet als je alleen in een kelder repeteert!

De heraanleg van pleinen is enkel gericht op consumentisme en het organiseren van commerciële mega evenementen en dient niet zoals men het wil doen uitschijnen voor het welzijn van de bewoners. Daarom: meer bomen en meer gras i.p.v. piétonniers te plaveien met dure slecht geplaatste grauwe stenen die de piétons het gevoel geven door een toonzaal van graniet te wandelen. Munt, Flagey, Jourdan, Parvis, St-Géry, bakoven Brouckère en nu ook Beursplein (1 boom!): allen in hetzelfde grijze stenen bedje ziek. Voor park & plein met banken met rugleuning waar ook oude mensen zich kunnen verpozen moet de Brusselaar zich nog steeds verplaatsen naar de tijd van tiran-visionair Leopold II. Daarom: doe a.u.b. een grote inhaaloperatie en pas al die pleinen aan met meer groen en vooral bomen. Sloop afgedankte eigendommen en leg er parken aan. Wat zou het mooi geweest zijn als de parking 58 een park 20 was geworden met bomen, groen en kunst: een Kleine Zavel van de 21ste eeuw midden in de stad.

Verlaag de kaai ter hoogte van de overkant museum MIMA in Molenbeek en breng in het hoogteverschil horeca en terrasjes. Maak onze stad! J.G.

Meer zitbanken op brede stoepen helpt burgers gratis te gaan zitten en een praatje maken met anderen.

Regelmatig een soort 'speeddating' organiseren op een openbare plek in je gemeente. Bv. aan een lange tafel op een plein, in een park ... Niet romantisch bedoeld om een lief te vinden, maar om andere bewoners beter te leren kennen en in contact te komen met elkaar.

In bepaalde wijken van de stad (vnl. buiten de stadskernen) is het aanbod aan eet- en drinkgelegenheden eenzijdig en ongezellig. Denk aan snack- en pita bars, cafés voor mannen. De veelheid aan identiteiten en etniciteiten in Brussel wordt te weinig weerspiegeld in het culinaire aanbod. Zo zou ik maar al te graag wat meer echte Marokkaanse, Syrische, Libanese restaurants in sommige buurten verwelkomen. Het bevordert mijns inziens de interculturele contacten, en de weinige bestaande initiatieven hebben hun succes al bewezen. Promoot en ondersteun sociaal ondernemerschap in de buurt. Er is verdoken talent genoeg.

Ik ben vaak alleen overdag, thuis. Ik heb een zwakke gezondheid en ik mis het om met mensen te praten gedurende de soms lange dagen. Ik zou de politiek in kunnen gaan, maar ik ben te eerlijk dus hebben ze mij geweigerd ;-) Maar een ander idee is, omdat ikzelf zo creatief ben, om een tekenatelier of muziekatelier te starten. Ik weet, er zijn veel academies en kunstscholen. Maar vaak s avonds enkel en ook moet je een volledig jaarplan volgen. In diezelfde academies of scholen zou ik een aanbod willen van vrijblijvende, ik bedoel, je mag binnen en buitenlopen als je wilt zonder afspraak, modules. Samen teken en schilderen of muziek maken, jammings. Het leunt fel aan bij ergotherapie. In psychiatrische instellingen heb je vaak overdag tekentherapie en muziektherapie. Bijzonder leuk. Maar ik ben te gezond om daar aan deel te nemen om het zo te stellen. Ik mis het. Overdag. Vrijblijvend. Geen volledig jaarplan. Maar op namiddagen tussen 14u en 16u bijvoorbeeld. Als ik zin heb.

Urbanisten horen de wegbereiders naar de toekomst te zijn. Niets daarvan te merken in Brussel, waar deze ontwerpers blijkbaar nog nooit over klimaatopwarming gehoord hebben. 40° op de hernieuwde bakoven Brouckère, geen probleem: er staan 6 boompjes in een hoekje verstopt. De heraanleg van pleinen is enkel gericht op consumentisme en het organiseren van commerciële mega evenementen en dient niet zoals men het wil doen uitschijnen voor het welzijn van de bewoners. Daarom: meer bomen en meer gras i.p.v. piétonniers te plaveien met dure slecht geplaatste grauwe stenen die de piétons het gevoel geven door een toonzaal van graniet te wandelen. Munt, Flagey, Jourdan, Parvis, St-Géry, Brouckère en nu ook Beursplein (1 boom!): allen in hetzelfde grijze stenen bedje ziek. Voor park & plein met banken met rugleuning waar ook oude mensen zich kunnen verpozen moet de Brusselaar zich nog steeds verplaatsen naar de tijd van tiran-visionair Leopold II. Daarom: doe a.u.b. een grote inhaaloperatie en p

Zet op pleinen/straten in Brussel meer (indrukwekkende) kunst of fonteinen (geen watersproeiers uit de grond zoals op De Brouckère, Ninoofsepoort en andere, maar echte fonteinten). Dit zorgt voor echte ontmoetingsplaatsen en verkoeling in de zomer. Dit moet niet alleen in het stadscentrum, maar in alle gemeenten van het BHG.

I struggle to find an amazing rooftop terrace in summer to relax, unwind, enjoy healthy food / drinks and good music

Vandaag wordt de Europa Esplanade enkel gebruikt op zondagen voor de Zuidmarkt. Nochtans is deze plaats heel vaak de eerste ontmoetingsplaats van mensen met Brussel. Zeker omwille van de strategische plaats van het Brussel Zuid station, waar treinen vanuit gans Europa (en België) samenkomen. Laat deze Esplanade een prachtige eerste indruk zijn van wat Brussel te bieden heeft met enkele pop-up stores (resto, bar, BX promotion...), in een groene en stijlvolle omgeving (waarom niet met wat kunst). De Esplanade kan dé toegangspoort worden en via de Stalingradslaan in éen ruk leiden naar het historische centrum. Op dit moment is de Esplanade een verlaten, grijze ader waar niemand naar omziet en zo snel mogelijk achter zich wil laten. Welaan, laten we dit veranderen en laat deze Esplanade de start van de betovering zijn die de bezoekers van deze fantastische stad verdienen.

Ik denk eerlijk gezegd dat Openbaar Vervoer gratis dient te zijn en betaald moet worden met belastingen waarbij de grootste schouders de zwaarste lasten moeten dragen. Het persoonlijk vervoer voor minder mobiele mensen dient beter uitgebouwd te worden. Nu zijn er amper of geen chauffeurs, vaak vrijwilligers, voor mindervaliden. En dit ook voor vrije tijd activiteiten! Een taxi of Uber is bijzonder duur als men naar Leuven of Antwerpen wilt gaan zonder het openbaar vervoet te nemen als dat te vermoeiend of te moeilijk is. Zieken en oudere mensen zijn zo de pineut als ze geen netwerk hebben waarin iemand een wagen heeft en hen wilt brengen. Ik zie ook amper oudere mensen op de bussen en in de trams. In tegenstelling tot in Stockholm bijvoorbeeld waar veel ouderen nog de bus nemen. Omdat het daar kan. Er is daar plaats in de bus. De bus helt aan de zijkant tot op het trottoir waardoor deze mensen beter kunnen opstappen. De chauffeur start pas als iedereen zit. Belletjes overal.

Een duurzame keuken voor buurtbewoners op weekavonden; laagdrempelig, goedkoop, gezond en duurzaam eten én een ontmoetingsplaats met je buren. Kan georganiseerd worden in gemeenschapscentra of bedrijfsrestaurants die 's avonds niet benut worden.

Hier en daar genoot ik in andere steden van familievriendelijke cafés. In Brussel zijn er heel weinig en zijn ze telkens een groot succes. Zo'n groot succes dat ze overvol zitten en daardoor minder gezellig worden. In in sommige delen van Brussel zijn er helemaal geen familievriendelijke cafés, zoals in Laken, Jette, Ganshoren ... waar nochtans veel jonge gezinnen wonen. Wat bedoel ik met een familievriendelijk café? Voldoende ruimte voor kinderen die niet kunnen stilzitten, een speelhoekje, boeken en gezelschapsspelen voor groot en klein, een hoekje voor de buggy's, een verschoontafel, een hoekje waar je rustig borstvoeding kan geven, een menukaart met porties voor groot en klein, schappelijke prijzen... Altijd fijn als de kinderen bijvoorbeeld hun eigen verdieping hebben. Dan kunnen de volwassenen relatief rustig onder elkaar babbelen, niet midden van het gejoel en gestoei van hun kinderen. En nee, een kindermenu hoeft niet altijd spaghetti, chicken nuggets, frietjes ... te zijn.

Veel kleinere buurtparken hebben een groot onbenut potentieel. parken zijn niet altijd even goed onderhouden en de biodiversiteit in parken is vaak zeer pover. rond kleine buurtparken kunnen makkelijk wijkcomités opgestart worden die mee instaan voor het onderhoud en het opkrikken van de biodiversiteit in parken. Parken zouden plaatsen moeten zijn waar standaard aan buurtcompostering gedaan wordt en waar cursussen urban farming en dergelijke doorgaan. Maar ook de bredere openbare ruimte kan een goede ontmoetingsplaats zijn. Ik denk vooral aan voetpaden die beter ingezet worden. Waar buurtbewoners aangemoedigd worden om banken voor hun woning te zetten zodat ze er een praatje kunnen maken met buren en het aangemoedigd wordt om op en rond voetpaden samen met de buurt de straten aan te planten.