Ontmoeten

Hoe kunnen we elkaar meer ontmoeten in Brussel?

Meer veilige en propere speelmogelijkheden en ontmoetingsplekken voor ouders en kinderen in Kuregem (speeltuinen, parken ...) Jenthe W.

Kortfilm voor jongeren over samen leven, integratie... Deze kan inspiratie geven en jongeren met elkaar laten ontmoeten. Na afloop de film bespreken en elkaar zo beter leren begrijpen. Ook intergenerationeel: op deze manier jongeren en ouderen elkaar laten ontmoeten. Victor

Bij een aanbod voor kinderen ook een aanbod voor ouders meegeven. Zo kunnen ze elkaar ontmoeten, nieuwe dingen leren en info krijgen over thema's die voor hen ook belangrijk zijn. Said

Buurtgerichte moestuinen. Zo heeft iedereen een tuin en is dit ook een ontmoetingsplaats waar buren elkaar leren kennen. Hatice

Laagdrempelige informatie verstrekken in verschillende talen voor alle doelgroepen: jong, oud, mensen met een beperking....

Gemeenschapscentra zouden meer naar buiten moeten gaan, naar de mensen toe trekken, in verschillende wijken. Het onthaal zou ook heel laagdrempelig moeten zijn zodat mensen het gevoel hebben dat ze hier alles kunnen vragen. De onthaalmedewerkers zouden mensen informatie over verschillende thema’s moeten kunnen geven en hen doorverwijzen naar de juiste dienst of organisatie.

Intergenerationele woonprojecten opstarten. Daar wonen zowel gezinnen met jonge kinderen, ouderen, studenten uit de zorgsector... Het cafetaria kan dienen als ontmoetingsplaats. Omer

In leegstaande gebouwen van de stad zoals loodsen of fabrieksgebouwen elkaar ontmoeten en creëren. De gebouwen ombouwen tot een plek waar kleinen ateliers aanwezig kunnen zijn voor beginnende ondernemers (pop-up stores etc). Kleine start-up bedrijfjes waar aan up-cycling kan gedaan worden, een koffiebar, een broodjesbar, eigengemaakte kleding, een boer met kleine tuin en dieren … in een aangename ruimte waar ook plaats is om elkaar te ontmoeten.

Het dienstencentrum ‘Het Anker’ organiseerde vorig jaar bezoeken aan initiatieven, werkzaam in de buurt. Zo bezochten wij met enkele ouderen op een middag het jeugdhuis Chicago en gingen wij achteraf met enkelen naar een publiek ‘iftarfeest’ georganiseerd door de jongeren van het jeugdhuis samen met een school in de buurt. Sindsdien ontmoet ik af en toe nieuwe mensen op straat, die we daar gezien hebben, Voor ik in de wijk woonde was ik ook actief bij de hongerstakingen van mensen zonder papieren in de Begijnhofkerk, en dit als syndicalist. Nu nog herkennen mij mensen van toen, die in de buurt wonen.Wanneer nu eens de vele initiatieven in de buurt regelmatig andere groepen en individuen uit de buurt zouden uitnodigen om mekaar te ontmoeten en van gedachten te wisselen. En dat zo lijsten zouden opgemaakt worden en uitgewisseld. De KVS de buurt(organisaties) eens kunnen samenbrengen.

Door in alle aspecten van het leven in de stad systematisch, informatie, inspraak en zelfbeheer op buurt- en wijkniveau te organiseren. De VGC mag hier de plaats van de gemeenten niet innemen en moet zich beperken tot een aanvullend beleid. Zonder animatie blijven het dode plekken in de stad. Buurtbewoners zijn mondig genoeg om deze plekken mee te beheren.

Laagdrempelige initiatieven die inspelen op de lokale ‘goestingen’. Vb. straatconcertjes, speelstraten, gedeelde tuinen, Tournevis initiatieven, mobiele bar/bakovens,…

Bekijk ontmoeting vanuit de ogen van de Brusselaars: die denken niet in hokjes of gemeenschappen, ze gaan waar ze het gezellig en interessant vinden, daar waar hun vrienden bijeenkomen. Denk daarom over de gemeenschappen heen (NL vs FR, internationale gemeenschap..). Brussel is heel internationaal en deze internationaliteit is een kracht. Mensen die naar hier komen voor hun studies of job, kennen weinig mensen en zijn op zoek naar een toffe gemeenschap, a sense of home and belonging. Laten we zeker ook oog hebben voor deze groep.

Dat is een verhaal van kennis en voeling met de stad, bruggen bouwen tussen de verschillende gemeenschapsinitiatieven en inspelen op de noden, wensen en mogelijkheden die de Brusselaars aangeven. Zo zijn er talrijke bewonersinitiatieven die daadwerkelijk veel gemeenschapsvorming te weeg brengen, ook initiatieven van bedrijven (vb. Brussels Beer Project, Growfunding…).

Meer ontmoetingsplekken voor de Brabantwijk (de mensen zijn zo geïsoleerd). Veel mensen in armoede. Christiane G.

De coronatijden leren hoe belangrijk lokale publieke ruimte is. Buurtgroen (buurttuinen), zitplekken, ruimte voor fysiek (sport, beweging, spelen) en mentaal (lezen, drempelhangen, liggen), trage (en zachte) mobiliteit ... Hanne V.R.

- Babycafés waar ouders ervaringen kunnen uitwisselen -Koffiemomenten of conversatietafels ikv ouderbetrokkenheid

Creëer een interlevensbeschouwelijke ontmoetingsruimte op een centrale plek in de stad. De ontmoetingsruimte is een publieke plaats, open voor iedereen: toevallige passanten en bewuste bezoekers. In de ruimte kan je je eigen levensbeschouwing verrijken, verdiepen, maar ook uitwisselen met anderen. Op de plek is er continu iets te beleven dat ontmoeting stimuleert: via kunst, boeken, eten, contacten.. Daarnaast worden er ook gerichte activiteiten georganiseerd (dialoogtafels...).

Vanuit het idee "man = vrouw" : koppeldansen (wals, salsa, rock 'n roll, ...) in het park. Tom V.

Ontmoeting tussen groepen met verschillende achtergronden is belangrijk zodat we de meerwaarde van diversiteit leren kennen en uit die ontmoeting nieuwe creatieve ideeën te ontstaan. De infrastructuren van bijvoorbeeld de gemeenschapscentra zouden daarom door meer verschillende groepen gebruikt moeten kunnen worden. Ik stel voor om de subsidies afhankelijk te maken van het gebruik van ruimte door meer verschillende groepen en groepen met en meer diverse achtergrond.

Ik droom van een wijk(je) waarin je woont met je woons: "wijkwoonst". Waarin er geen zwakke bewoners zijn, want deze worden opgevangen en ondersteund. "wijkondersteuners" - "wijkouders": zij geven in de eerste plaats vertrouwen, een luisterend oor. Je kan er naar vluchten, zij verwijzen door, zij geven inzicht, informatie en advies. Zij staan je bij, wanneer je met Levensvragen zit. Geen EHBO-post, maar een EHBL-wijkpost. gratis, dag en nacht. De zwakke bewoner is m.i. de meest essentiële gewoner van de woonstwijk en het is deze die het algemeen welzijn ervan bepaalt en de wijk tot een "wijkwoonst" maakt. Ellen B.-H.

Een buurtkeuken voor mijn wijk. Een plek waar buurtbewoners gratis komen koken, een workshop volgen, elkaar ontmoeten,... Ruben V.

Publieke barbeques in stadsparken. Want wij in het centrum hebben geen tuin. Dit brengt ook buren bij elkaar. E.M.E.

Als de Covid-19 maatregelen iets bewijzen, is het wel dat de aarde kan ademen door verminderde uitstoot en dat mensen veel baat hebben bij sociaal contact. Dus : minder auto's en meer intergenerationele contacten. Brigitte C.

Sommige buurten in de stad zijn somber en triest. De stad verdient meer kleur. In sommige buurten, bvb Yser, is er niets voor jongeren. Wij willen open plekken met wat natuur en jeugdhuizen.